Çocukluğun taşrası, romantik balkondan seni yelpaze gibi açıyorum. Eskiden olduğu gibi sokakların terk ettiği ben, terkedilmiş sokakları inceliyorum. Düş darbeleriyle dövdüğüm küçük kent, kıpırtısız varlığından beliriveriyorsun. Köpüğün kıyısında uzun ve ağır adımlarla toprakları ve otları çiğneyerek, daha yeni boyanmış bu gök altında büzüşmüş