Sorma kalbim!
‘Neden ve nasıl’lların efkârı pek soğuktur,
Görmediğin zerreler ne siyah ne de aktır,
Yıkmamak emelinde sakit bir an tut şimdi,
Bütün saklı köşeler münteşir olacaktır.
Bilme kalbim!
Kırk düğümlü ıssızlık hükmetse tarikata,
Sen O’nu bil, aldanma, zan dolu seyyiata,
Nefsanî fısıltılar davetkârdır ifrata,
Aklı yetkin bulup da sanmak nice firaktır.
Küsme kalbim!
Bir incecik yol olsa sevgi bâb-ı rahmettir,
Yürü, yol mihnet olsa, yürümek muhabbettir,
Subhanallah! Yolunda yorulmak ne gaflettir,
Nefes biter, can gider; vuslatın son duraktır.
#AhsenİlhanŞiir
Hüzün kalpteki nûndur, keşîdesi uzundur,
Kalp evinin mihmanı bu ömürlük hüzündür.
Git denmez ol mihmana, yerleşir gayri câna,
Senin sadrında ama, kalp evi de O'nundur.
#AhsenİlhanŞiir
Bağlarında körpe daldım,
Köklerimden söktü beni.
Hem su bendim hem alevdim,
Çok söndüm çok yaktı beni.
Ne ıssız, ne sâkit ölüm,
O sustukça yandı külüm,
Kal diye yalvardı dilim,
Lisanımdan yıktı beni.
Şehâdet şerbeti içti,
Cevheri mânâya uçtu,
Gamhâneden kendi göçtü,
Bu çağda bıraktı beni.
AhsenİlhanŞiir - Veda #Geceye