89
Seninle ben, hep sevişecek gibi baktık birbirimize.
Bir kez öpüşemedik, ama ruhun ruhumla sevişti.
Bazen ruhum 'siyahın' en 'koyusundan' hiç çıkmak istemiyor
Mesafelerin bir önemi olmayacak
Her nefes alışında sadece
Sana olan aşkımı hissedeceksin
Çünkü ev bazen,
Dört duvar ve bir çatıdan oluşan tuğla yığını değildir.
Ev bazen, insanlardır...
Sen kayıp bir şehirsin...
herkes ararken,
ben buldum seni
ve artık benimsin.
Kırıklarından öpeceğim, dudaklarım paramparça olana dek.
“Sen benim siyah kelebeğimsin.”
Sayfa 456
“Canımı acıttın!”
“İsteyerek olmadı.” dedi adam.
“Öpersen geçer.”
Sayfa 89
O gece bir yıldız kaymış, keşke sırf bunun için sevseydim seni.
