" -Niçin en güzel dinî filmler Allahsızdır?
- Çünkü en güzel dinî filmleri sadece seyretmezsin, içlerine girersin, bir katedrale girer gibi."
İskandinav kırsalındaki küçük, sevimli ahşap kiliseler, özünü aklında tutmayı seven bir halkın geçmişinin nişanları gibi. Oysa Avrupa merkezlerinin perestiş dürtüleyen katedralleri öyle değil. Dış ya da iç fark etmeksizin, estetik kaygısının detaylılığını hiç unutturmayan mimarî üslup, ne tabiattaki bir mağarada, ne de insan elinden dünyevi amaçlarla çıkmış bir başka yapıda olmayan, sesi iştahla, oburca yutan ve insandaki boşluğu kendine fehmettiren o dev yankılar. Yarım kalmış bir tevhid sözünün devamını düşündürmek istermiş gibi havada asılı duran tanrısızlık.