Ey Güneş!
Benim sana dargınlığım var,
Senin yüzünden soldu
daha yaşamadan kaç bahar..
Sen, Gece'min katilisin,
Sessiz ve usulca gider sen gelince.
Ne diye parlarsın gök yüzünde,
Isıtmayacaksan buz gibi kalpleri...
Dünya!
Sen beni uğurlasana..
Sal beni artık, yorma.
Tükendim diyorum,
Yorgun yüreğim.
Darılmam, gücenmem,
Sana Gönül koymam.
Bir veda ederim,
Çeker giderim.
Sal beni artık, uğurlayı ver...
Buralar "yalnızlık" kokuyor.
Giden geriye bir boşluk bırakıyor.
Ben bugün bir kayıp daha yaşadım,
Verilen sözlerin tutulmadığını anladım.
Sordum kalbime tekrar-tekrar;
"Daha kaç hançer yiyeceksin,
Söylesene, Kalbim!
Yetmedi mi?
Bitmedi mi?
"Güven" bile seni terketti!
Akıllanmadın mı?
Kapılarını kapayacak mısın artık?
Yaralarını saran olmayacak!
Kanatacaklar,
En derin yarandan başlayacaklar kanatmaya.
Sormadan girecekler odacıklarına,
Hayallerinden vuracaklar!
Yoruldum be kalbim...
Artık anlasan beni?!
Kalmadı dayanacak takatim......