Heyvanlar təəccüb dolu baxışlarını donuzlardan insanlara, sonra isə təkrar insanlardan donuzlara çevirirdilər. Gözlərini zilləyib təkrar-təkrar baxırdılar. Lakin artıq onları bir-birindən fərqləndirmək,kimin kim olduğunu ayırd etmək mümkün deyildi.
Ölümü düşünmek ve dua etmek. Buna halen ihtiyaç duyanlar var ve çanlar onlar için çalıyor. Benim artık böyle bir ihtiyacım yok çünkü her an ölüyorum ve yeniden doğuyorum, hiçbir şey hatırlamaksızın, bütünüyle yaşıyorum; kendi içimde değil ama dışarıdaki her şeyin içinde.
"Gülüş bir yanaşımdır bir öbür kişiye
Birden iki kişiyi döndürür bir kişiye
Anılarından kale yapıp sığınsa bile
Yetmez yalnız başına bir ömür bir kişiye."
Hiçbir son yarım kalmayı hak etmiyordur, bu da hak etmeyecek elbette. Maceramıza kaldığı yerden, kahkalarımıza eksik etmeyerek devam edeceğiz. Malum konu Ecem olunca satırlar başka bir güzel akıyor gözden Devamında daha fazla keyifle görüşmek üzere, mutlu ve umutlu kalın..
"Her insanın içinde... dönüşebileceği şeyin en ideali mevcuttur ve bir de asla dönüşemeyeceği şeyler vardır.
Çok fazla sayıda insan, hayatlarını olamayacakları bir şeye dönüşmeye harcıyor ve bunu dönüşebilecekleri şeyi görmezden gelerek yapıyorlar . . .
Yani bir insanın öncelikle dönüşebileceği ve dönüşemeyeceği şeylere dair belirli bir imgesi olmalıdır, kişi kısıtlarını ve olasılıklarını bilmelidir."
Əmrlər sistemi hər yerdə qəbul edilib. Əlbəttə, əmrlərin ən aydın ifadə olunduğu yer ordudur. Amma mədəni həyatın bir çox digər sahələri də əmrlərin təsiri altındadır. Ölüm təhdidi – iqtidarın təməl daşıdır. Və bu daşları üst-üstə qoyub nəhəng bir malikanə ucaltmaq asandır. İqtidarın təbiətini dərindən anlamaq istəyən hər kəs əmrlərin gözünə qorxmadan baxmağı öyrənməli və onların tikanını çıxartmanın yolunu tapmalıdır.