Bugün canım insan yüzü görmek istemiyor.
Kalabalık beni sahiden sıktı. Ben ikide birde böyle oluyorum, bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen da hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret filan değil… İnsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile… Sadece bir yalnızlık ihtiyacı. Öyle günlerim oluyor ki, etrafımdan küçük bir hareket, en hafif bir ses bile istemiyorum. Fakat sonra birdenbire etrafımda bana yakın birilerini arıyorum. Bütün bu beynimde geçenleri teker teker, uzun uzun anlatacak birini. O zaman nasıl hazin bir hal aldığımı tasvir edemezsiniz.
Bir kitabın yok edilebilir ya da yok olabilir olması (elden gelen ya da elde olmayan nedenlerden ötürü) katlanılmaz bir saçmalıktır.
Sayfa 95 - YKY, T.U., ‘sonsöz’ yerineKitabı okudu
-SON-
"Siz, isimsiz adam, bu mezara benim kalbimi de gömdü nüz... Kollarınız ne kadar güçlü!"
Sayfa 80
Əmrlər sistemi hər yerdə qəbul edilib. Əlbəttə, əmrlərin ən aydın ifadə olunduğu yer ordudur. Amma mədəni həyatın bir çox digər sahələri də əmrlərin təsiri altındadır. Ölüm təhdidi – iqtidarın təməl daşıdır. Və bu daşları üst-üstə qoyub nəhəng bir malikanə ucaltmaq asandır. İqtidarın təbiətini dərindən anlamaq istəyən hər kəs əmrlərin gözünə qorxmadan baxmağı öyrənməli və onların tikanını çıxartmanın yolunu tapmalıdır.
Sayfa 557
-SON-
Karanlık gökyüzünden inerken, gözümü kırptığım anda alacakaranlığın uçup gideceğini biliyordum. Uçsuz bucaksız toprakların gürbüz göğsünü sergileyişini izliyordum. Davetkar
bir çağnydı. Bir annenin yavrusuna seslenişi gibi, topraklar geceyi çağırıyordu.
Sayfa 205
-SON-
Hüzün, son duraktayız demekti.
Mutluluk, birlikteyiz, demekti. Hüzün biçimdi, mutluluk içerik. Mutluluk hüznün uzamını dolduruyordu.
Sözü bitirmenin özrünü anlatır.
Yazdım bu kitabı öğüt ve nasihatlerle
Okursa tatlanır dil, bal yemiş gibi olur
Kim bu sözü başkalarının sözüyle karşılaştırırsa
Sahteyle gerçeği karşılaştırmış olur
Edib Ahmed adım, edep ve öğüttür sözüm
Sözüm burada kalır, gider bu özüm
Gelir güz, geçer yaz, biter bu ömür
Tüketir ömrünü bu yazım güzüm
Onun için çıkardım bu Türkçe kitabı
İster yeterli bul ey dost, istersen ekle
Değerli ve seçkin sözlerle yazdım
Ben gidersem adım kalsın diye
Onun için bu yararlı ve süzülmüş bir kitaptır
Sözleri seçerek getirdim, bilinenleri bıraktım
Süzülmüş, nadir sözler az bulunur, hezl* çoktur
Sırmalı atlas az bulunur, ucuzu bezdir
Ey benden sonra gelen, bunu
Okursan, duada unutma beni
Sana hediye kıldım bu seçkin sözleri
Bana hediye kılsın, dua etsin diye seni
Edip Ahmed Yüknekî (Rahmetullahi Aleyh)
*Latife, şaka, latifeli manzum eser.
-SON-
Sesim kanat elim sudur
Gözlerim bir ince yoldur
Bir hayale taç giydirir
Ayrılıktır ömrüm benim…
Sayfa 172
-SON-
benden geçen şeylerin farkındayım elbette
içimden geçenlerle ters orantılı hemen hepsi…
Sayfa 107
Karanlık ve suskun bir gece, tıpkı hayatımın üzerine çökmüş gece gibi.
Sayfa 76 - Yapı Kredi Yayınları, çev. Behçet Necatigil
