Böylesine keskin bir toplumsal viraja 89-95 doğumlular gibi hızla giren nesiller tarihte pek azdır. 97-98 yılları ise onlar açısından tam bir kırılma olsa gerek. Bir kısmı üst kuşağı tarafından kabul görmek için vitesi bir tık geri takıyor, bir kısmı da alt kuşağı tarafından kabul görmek için vitesi bir tık ileri takıyor. Sonuçta hem kendileri olamıyorlar hem de kendi içinde en çok ayrışan dilim oluyorlar. Kaval kemiğindeki parçalı kırık gibiler. Kendileri de bunun farkında ama halının altı diye bir şey var demi? Bir de bunların bildiğini okuyanları vardır ki tanrı, bu iki cami arasında beynamaz takılanların hem büyüklerine hem küçüklerine sabırlar versin. Hepinize çok geçmiş olsun 89-95 tayfa, ölene kadar birazcık sabredin, geçicek.