Bazılarına söylemek istediğim
Büyük İskender bir gün Korinthos'a gelir ve hakkında çok şey duyduğu o garip filozofu bizzat ziyaret etmek ister. Tabii Diyojen'in bir villası yok, sokaklarda yaşıyor. O sabah da açık bir alanda yatmış güneşlenmekte. Kendisine doğru gelen kalabalığa, yattığı yerden biraz doğrulup bakarken, İskender öne çıkar ve kendini tanıtır:
-Ben büyük kral İskender'im. (I am Alexander, the great king)
-Ben de Diyojen'im. (I am Diogenes)
Büyük kral, yerde yatan adama, kendisinden bir isteği olup olmadığını samimiyetle sorar. Diyojen de istifini bozmadan "Evet, gölge etme yeter" diyerek, dünyevi değerleri ne kadar küçümsediğini gösterir.
Bu tarihi ayar sonrası, İskender, kıkırdayan adamlarına dönüp şunu der ve sahneden çekilir:
"Eğer İskender olmasaydım, Diyojen olurdum."