t
Tasavvuf ve Din
20 member · 18 new postDenilir ki: Çok yemek yemekte yerilmiş olan şu altı husus ortaya çıkar:
1. Allah korkusu kişinin kalbinden gider.
2. İnsanlara merhamet kişinin kalbinden gider. Çünkü karnı tok olan kişi diğer insanların da tok olduğunu zanneder.
3. Kişiye ağırlık verir, kişiyi ibadet ve taatten alıkoyar.
4. Kişi hikmetli sözler duysa da kalbinde bir etkilenme hissetmez.
5. Kişi insanlara vaaz-u nasihatte bulunsa da, hikmetli sözler söylese de bunlar insanların kalbine tesirli olmaz.
6. Hastalıkları tetikler.
Sayfa 130 - Çelik YayıneviKitabı okudu
Allah Teâlâ aklı yarattığı zaman ona: “Ben kimim” diye sordu. Akıl cevap veremedi. Allah vahdâniyet nûruyla onun gözünü aydınlatınca akıl dedi ki: “Sen Allah’sın. Aklın seni tanıması yine seninle olur.”
Ey talip! Öyleyse sen de Mansur gibi hoşça bak zatına; hakikat satırlarda değil, sadırlardadır çünkü.
Sayfa 49Kitabı okudu
Hakk ile sohbetin O'nun emrine muvâfakat tarzında, halk ile sohbetin onlara öğüt ve nasîhat türünde, nefs ile sohbetin ona muhalefet şeklinde, şeytanla beraberliğin ona düşmanlık tarzında olsun.
Zünnûn-ı Mısrî ks.
Peygamber (s.a.v) şöyle buyurmuştur:
"Ümmetim içinde ümmetime karşı en merhametli olan Ebû Bekir'dir. Onların din konusunda en güçlüsü Ömer, hayâsı en sağlam olanı Osmân, ferâiz ilmini en iyi bileni Zeyd, helâl veharamı en iyi bileni Muâz b. Cebel, en güzel Kur'an okuyanı Übey b. Ka'b, hükmü en sağlam olanı Ali (r.a.)'dir. Yerde ve gökte Ebû Zer'den güzel ve düzgün konuşanı yoktur."
Şâh Kirmânî'ye şu âyetin tefsîrini sordular: "Beni yaratan ve bana doğru yolu gösteren O'dur. Beni yediren, içiren O'dur. Hastalandığım zaman bana şifâ veren O'dur." Şuara - 78,79,80
O şöyle açıkladı: "Beni yaratan O'dur. Beni başkasına değil, kendisine götüren O'dur. Beni rizâ ile doyuran, muhabbetle sulayan yine O'dur. Nefsimi görerek hastalandığımda, kendisini müşâhede ile bana şifâ veren yine O'dur. Beni nefsimden öldürüp, kendisiyle dirilten de O'dur. Beni nefsimle değil, kendisiyle kâim kılan da O'dur. Kendi tâat ve amellerime nazar edip O'na kavuştuğum günde beni mahcûb etmemesini umarım. İnsanın nail olduğu şeye ancak O'nun sâyesinde nâil olacağı, umduğuna da O'nunla erişeceği anlaşıldıktan sonra ben, bütün her şeyimle aczimi itiraf ile O'na yöneliyorum.