t
Tıp Tarihi
20. yüzyılın başında ağırlıkla ruh hastalığının bir zehirle meydana geldiği, antidotuyla düzelebileceği düşünülüyordu. Ruh hastalığı diye bir şey yoktu, bazı kişilerin çevrelerine uyumlarında yeteneksizlikleri vardı. Bu nedenle “müzmin”, “şifasız” sözleri kullanılmamalıydı. Tedavi edilebilenlerin oranı artmadığı halde, psikiyatrinin altın çağına girdiği kanısı hakimdi.
Sayfa 54Kitabı okudu
“İlmin vatanı yoktur, her alimin vatanı vardır.”
Sayfa 12Kitabı okudu
Çin tıbbının en önemli tedavi metodu akupunktur’dur. Latince acur (iğne) ve punctura (batırma) kelimelerinden meydana gelen akupunktur’un Çince karşılığı cincou’dur.
Sayfa 87Kitabı okudu
Düşünceler bütün çağlar için geçerli değildir.
Sayfa 22Kitabı okudu
Hastalığı şöyle tarif etmiştir: “Değişmiş şartlar altında tehlikeye maruz kalmış hayattan başka birşey değildir, bu değişik şartların yarattığı bozuklukların önce hücre ve özellikle onun şeklinin bozulmasıyla kendini gösterir.”
Sayfa 182Kitabı okudu
İbn Sina'ya göre, ilkbaharda depresyonlar artar. Eğer hastalık mevcutsa hasta daha da kötüleşir. Kışın sara, kronik baş ağrılarında artış görülür. Yazın krizler artar. Sonbaharda ise kara safranın artışına paralel olarak vücutta genel bir dayanıksızlık, zaaf hali görülür; nöbet şeklindeki hastalıklar artar. Dolayısıyla hekim teşhis ve tedavide mevsimleri ve mevsim farklarını göz önünde bulundurmak zorundadır.
Sayfa 139Kitabı okudu