t
Tövbe
1 üye · 1 yeni gönderiYa rabbi! Bu ana gelinceye kadar benim elimden, dilimden, gözümden, kulağımdan, ayağımdan ve elimden bilerek veya bilmeyerek meydana gelen bütün günah ve hatalarıma tevbe ettim, pişman oldum. Küfür, şirk, isyan, günah ve kusur her ne türlü hâl vaki oldu ise, cümlesine tevbe ettim, pişmanlık duydum. Bir daha yapmamaya azm ü cezm ü kast ettim. Sen bu tevbemi kabul eyle. Nefsime uyup, şeytana tabi olup da aynı günah ve kusurları bir daha tekrar etmeme imkan verme, yâ Rabbi. Bir daha iman ve ikrar ediyorum ki, Peygamberlerin evveli Âdem Aleyhisselâm, ahiri ise Hazret-i Muhammed Aleyhisselâm, bu ikisi arasında her ne kadar peygamber gelip geçtiyse, Bunların cümlesine inandım, iman ettim, hepsi de haktır ve gerçektir. Bütün peygamberlere, onlara gönderilmiş olan İlâhi kitaplara ve içindeki emirlere şeksiz ve şüphesiz iman ettim, dilimle ikrar, kalbimle tasdik ediyorum ve yine iman ve ikrar ediyorum ki en son kitap Kur'ân-ı Azimüşşân ve en son Peygamber de Hazret-i Muhammed Aleyhisselâm'dır.”
kapanmayan tek kapı: Tövbe kapısı..
* * *
İster yüz kere tövbe etmiş ol,
İster yüz kere bozmuş ol tövbeni...
Umutsuzluk kapısı değil bu kapı,
Nasılsan,
Öyle gel..
Mevlana Celaleddin-i Rumi🤍
İbrahim aleyhisselamı göğe götürdükleri zaman bir kadın la zina eden bir erkeği gördü. Onlara beddua etti, helak oldular. Bir başkasını gördü, o da haram işliyordu onada beddua etti. Allahü Teala vahiy gönderdi ki ey İbrahim kullarımı bırak Belki şu üçünden birini yapar ya tövbe eder kabul ederim ya istiğfar eder mağfiret ederim ya bir çocuğu olur bana ibadet eder ve ona sayarım duymadın mı ki benim isim lerinden birisi saburdur
Sayfa 588Kitabı okuyor
Parislilerde de olduğu gibi zeki birçok ırkta kadınların çoğu, beyin büyüklüğü bakımından iyi gelişmiş bir erkek beyninden ziyade gorillere dalıa yakındırlar.
Gustave Le Bon, 1879
Sayfa 35Kitabı okudu
Hoşlanmadığım bir koku alınca istem dışı sürekli nefes vermeye çalışırım hiç almadan, sanki o aldığım havayı hiç içime çekmemişçesine dışarı atmaya çalışırım ama nafile, almışım bir kere içime girmiş o hava.
Şimdiyse bugüne kadar ki soluduğum havayı kokuları şahit olduğum görüntüleri yediğim içtiğim her şeyi dokunduğum her teni her dokuyu düşündüklerimi hissettiklerimi konuştuklarımı sustuklarımı içimden kusup atmak istiyorum, tertemiz.
Bu isteğin ne demek olduğunu anlayınca imkansızlığını da görmüş oldum ve bulantım iyice arttı: Bunların hepsi parça parça yavaşça şimdiye kadarki beni oluşturmuşlardı, evet bu mide bulantılarının toplamı bendim ve atmak kusmak imkansızdı artık.
Böylece cevabını arayıp bulamadığım yılların sorusuna iyi kötü ilk kez bir cevap bulmuştum, ne kadar doğru bilemem ama heyecanlandırmadı değil tabi bulantımı daha da artırdı orası ayrı. Neyse zararın neresinden dönersen kardır değil mi, belki şimdiye kadarkileri geri dışarı veremem ama bundan sonra pişmanlık doğurmayacak olan kokuları koklayabilirim.