t
Türk Tarihi
11 üye18-19. yüzyıl
Türk milletine has bir sanat olan askerliğin bu yüzyıllarda içine düştüğü durum çok düşündürücüdür.
Yeniçeri Ocağının Bozulması
Böylece Yeniçeri ocağı savaşta aslan, barışta ceylan olma özelliğini kaybetmiş, bir sürü işsiz ve güçsüzün ekmek kapısı haline gelmiş, sağlam temelleri sarsılmış, devlet işlerine el atmış, kendini devlet adamlarından daha yetkili saymış, ağalarına, paşalarına isyan etmiş, sadrazamları hatta padişahları makamlarından, tahtlarından çekip indirmis, kanlı cesetlerini yerlerde sürüklemiş, Viyana önlerinde Sancak-ı Şerif'i bırakıp kaçacak kadar iman ve gayesinden uzaklaşmıştı.
Osmanlı medreselerinin akli ilimleri hemen tamamıyla bırakmaları, belki de bu ilimlerde birkaç yüzyıldır herhangi ciddi bir gelişmenin olmayışı ve bu yüzden onların okutulmasıyla okutulmaması arasında önemli bir fark olmayışı yüzündendir.
19. Yüzyıl Osmanlı ülkesinde adaletin yerini rüşvet, adam kayırma ve menfaat almıştır. Bu devirlerde tayin edilen valiler ve kadılar çoğunlukla hakkın hukukun değil, daha çok kendi menfaatlerinin yanında yer almışlardır.
Yakın çağlarda Osmanlı Devleti'nin en belirgin özelliği, bütün müesseselerin bozulması ve ıslaha muhtaç olmasıydı.
16. Yüzyıl ve sonrasında medreseler
Bir zamanlar Avrupa'da Galile'yi, Kopernik'i mahkum eden zihniyetin, yakın çağlarda bu müesseselere sirayet etmesi çok düşündürücüdür. Pozitif bilimler medreselerden kovulurken, manevî ilimler sahasında da bir yaratıcılığa rastlamıyoruz. Artık medreselerden, devlete ve millete yön verecek dünya çapında insanların çıkmaması bunun açık delilidir.