u
Uyku
Ruhumu uykuya teslimettim,
Hayat savaşarak geri aldı..
Kitabsever
Bayılacak gibi gözünden yaş gelircesine uykun varken, sorumluluk üstlenmek adil midir?
Uyku göz yaşı diye gözlerimden akıyor....
İyi geceler...
Uyku kurulmuş kafama;
"Uyu!" diyor.
"Hiç işin yok mu senin?" diye atarlandım.
Böm böm baktı önce, sonra dedi ki;
"Benim işim bu zaten."
Düşündüm de haklı ama...Uyumam lazım.
Kitabsever
Kelimenin tam anlamıyla öyle, uyuklayarak yaşıyordum. Bedenim suda boğulmuş birinin cesedi gibi hislerini yitirmişti. Her şey silikleşmiş, puslanmıştı. Tüm varoluşum, dünyada yaşıyor olduğum gerçeği bile bana bulanık bir hayal gibi geliyordu. Güçlü bir rüzgâr esecek olsa, bedenim havalanıp dünyanın en uç noktasına kadar gidiverir herhalde, diye düşünüyordum.
İyi geceler
Uykum geldi, yatmalıyım. Yarın erken kalkacağız çünkü.
Yatmak için geç bile kaldım.
Sayfa 131 - pdfKitabı okudu
Günün ağarmasına yakın nihayet göz kapaklarım ağırlaşır gibi oluyordu. Fakat tam olarak uyku denemezdi buna. Uykunun kıyısı diyebileceğim bir şeyi parmak uçlarımda çok hafif hissedebiliyordum.
Uyku üzüntünün sığınağı mı ki,
Hüzün misafir geldiyinde uyutuyor beni?
Kitabsever