Yalnızdım, kendi dünyama hapsolmuştum, diğerleriyle iletişim kuramıyordum, beni diğerlerinin hayat alanı ile eylemlerinin dışında tutan ve benimle onların varoluşu arasındaki bağlantıyı kesen cam bir duvar vardı. Diğerleriyle koşmak ve oynamak için can atıyordum; ama esaretimi kırıp kendimi kurtaramıyordum.
Bir çukuru hakediyor ruhum ne bir eksik ne fazla,
Sadece koyu karanlık bir çukuru...
Varolamayışsal Sancılar
Hiçbir şey yapmak istemediğimi çok iyi biliyorum: Bir şey yapmak, bir parça varoluş daha yaratmak demektir, oysa şu durumda yeterince varoluş var.Sayfa 249 - Antoine Requentin
İnsanların küçücük renkli dünyasındaki bir olay, ancak bir başka gerçeğe göre, yani kendisine eşlik eden durum ve koşullara göre saçmadır.Sayfa 189
Düşünmek istemediğimi düşünmemem gerek.Varolamayışsal Sancılar
‘Var olmaktayım’, işte onu sürdüren benim. Evet ben. Gövde bir kere yaşamaya başlayınca, bu işe kendi kendine devam eder. Fakat düşünceyi ‘ben’ sürdürür, ben geliştiririm. Var olmaktayım. Var olmakta olduğumu düşünüyorum. Ah, şu varolma duygusu kıvrılan bir yılan gibi ve onu... Sayfa 149