v
Varoluşsal Sorgulamalar Efenim
0 üyeTakip
Yaşama, ilişkilere ve dolayısıyla edimlerime dair kurduğum anlamları, psikolojik ihtiyaçlarımdan soyutlayınca hiçbirinin bir gerçeklik taşımadığını, hepsinin insan varoluşumu devam ettirebilmek için inşa ettiğim biyolojik bir sanrılar bütünü olduğunu anladım.
G҉ E҉ C҉ E҉
Bence:
"...Her şey değişir; her şey sürekli bir akış içindedir; her şey akar; bir nehre iki kez giremezsiniz; çünkü ikinci seferinde ne o nehir aynı nehirdir ne de siz aynı sizsiniz. Değişenin altında değişmeyen hiçbir şey yoktur. Değişmeyen tek şey değişmedir ve değişmenin kendisine göre cereyan ettiği yasadır. Kısaca varlık yoktur; oluş vardır veya varlık, oluştur." (
Felsefeye Giriş, sayfa 93)
anlamsız saçmalamalar
arabanın önüne atlayıp mahvedersin, hayatını pandomime çevirmişsin, suskunsun göz bebeklerinde çamur var, maskeni çıkar, kirli yüzündeki anlamsızlığın tesiri, fizik bilmem ama bu da göreceli, sevişirken bana evrenden bahsedersin, vücudundaki parametleri hesaplarım, göğsündeki dövmenin çaplarında boğulmuşum, kulağından boynuna sarkan küpen bana dolanır, öperken takatin kalmaz bilirim, bu senin için kırılma noktası benimse teorim, liberta bu şarkı senin için, iktidarsız sevilen tenindeyim, beni oradan çıkartamazsın, ellerinde arsenik yaralar bedenimi, sen tam olarak çözülemeyen kurgusun, ben marijuana(!) çukurundan getirdim tezlerimi, seni anlamaya yetmez kondisyonum ama bunun da adı var, pertürbasyon.
İnsan davranışlarının nedenleri üzerinde düşünmeyi bırakıyorum. Çünkü karmaşık duygusal tepkilerin yorumu olmaz. Uyku üzerine de düşünmeyi bırakıyorum, en azından bu gecelik. Uyumak için. Düşünmeyi hepten bırakmak da mümkün olsaydı, en azından bu gecelik. Uyumak için.
Çektiğim korkunç acı, yaşamdan geliyor. Benim erişebileceğim hiçbir durum yok. Kesin olan şu ki ben, uzun zamandır ölüyüm, çoktan intihar etmişim. İntihar ettirildim, demek istiyorum. Ölüme açlık duymuyorum, varlık olmamaya açlık duyuyorum.
