Bazen şöyle laflar işitiriz: Ne çabuk bıraktın, ne kolay vazgeçtin. Hâlbuki ne dostluklardan ne aşklardan ne zamanında bize en yüce gelen o davalardan bir anda dönülmüyor. Hiç kimse öncesini düşünmüyor; emeklerimizi, vaktimizi, yüreğimizdekileri. Konuşmak ne kolay! Aslı Akarsakarya, "Vazgeçiş bir anda olmuyor, aklın görmediği bir vakit başlamış ve sabrın sınırlarında dolanan bir yolculuğa benziyordu," derken bundan bahsediyor. İnsan bazen yalnızca içinde biriktirir. Bir vazgeçiş mutlaka bu birikintinin eseridir.