Vicdan anlayışını nə qədər axmaq pisləsə də, ondan da çox ağılsız inkar etsə də, o, mövcuddur və daim də mövcud olub, o heç də ruhun dumanlı fikir mərhələsin dən yenicə çıxdığı dördüncü dövr filosoflarının uydur ması deyil. Biz zaman keçdikcə birgə yaşayış təcrübə sindən və genetik mübadilədən bəhrələnərək, vicdanı
qanımızın tərkibinə yeritmişik, göz yaşlarımızın duzu na qatmışıq və bu azmış kimi, gözlərimizi daxilimizə baxan güzgüyə çevirmişik, nəticədə onlar dilimizin səylə təsdiqləməyə çalışdığını utanmadan təkzib edir lər. Buna sadə insanlarda xüsusilə geniş yayılmış təbii xüsusiyyətləri, peşmanlığın müxtəlif cür qorxu növlə riylə qarışdırılma qabiliyyətini, cinayətkarın bu qarışıq dan öz bəd əməlinə qeyri-müvafiq, ən azı iki dəfə ağır şəkildə aldığı cəzanı (və bu cəza, obrazlı ifadə etsək, onu bıçaqsız kəsir) əlavə edin.