w
Wêjeya Kurdî
Nesaxê bêjan ez im
Taziyê uryan ez im
Ê bi kul û derdan ez im
Mechûrê ji qehran ez im
Ê xurê şîran ez im
Feqiyê Teyran ez im
Weyanxaneya NûbiharêKitabı okudu
Şehîdê 'Mîm û Hê' ism e
Ji işqê sotiye cism e
Li cama mey bû qisme
Şehîd bûm ez li dunyayê
Weyanxaneya NûbiharêKitabı okudu
Tê gotin ku meriv carekê dimire. Na, ev ne rast e. Meriv du caran, mîna min, pir caran, car bi car jî dimire.
Terka welatê xwe da û kete dinyayê...
Xwedê rêberiya derketiyan bike!..
pîrejinekê, li ser halê kurdan weha gotibû; Ce keran şamî dike, mesqel şûran mistî dike, xizanî mêran kotî dike.
Çi qas dişibe îroya me ne wisa?:) hêvî ji siyasetê nemaye!
"Sefdo, lawecan! Di sala hezar û nehsed û bist û didowan de em hatibûn Mûnîxé. Ez û kekê te Kamiran. Em şikiyabûn. Zora me çûbû. Felekê poşikê reş kêşabû ser qedera Kurdistanê. Êdî di warê siyasetê de tu hêvî nemabû.
Me tev de digot: Ziman, xwendin û nivîsandina zimanê me; bi tîpên xweser, bi tîpên Kurdî. Belav kirina kitêb, kovar û rojnaman..."
"Bîr dewranên berê bi bîr tîne"
"Ji bîr mekin, merivên ku rê û rêçuna xwe, li gora mirin û kuştinê, bi rê dixin, bivê-nevê, di nav xwîna xwe de digevizin..."
Weşanxaneya ÎthakiyêKitabı okudu
Bajarê Viyanayê...
"Di wî bajarî de zêde rê nîn bûn ku meriv bikaribûya ji bo jîna xwe, şixul û meslekê hilbijarta. Meriv li wir, bêgav, mecbûr bû bibe musîkjen û musîkşînas, nivîskar û nivisevan, evîndar û evînhez..."