Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.11
y
Yalnızlık
31 üyeKimine göre asildir yalnızlık, kimine göre çaresizlik... Kimine göre ise onca kalabalığın içinde bile, tek bir kişiyle konuşma cesaretinde bulunamamanın korkaklığı... İsimlerini bildiğimiz, hep aşina olduğumuz kişilerin yalnızlığa bakış açıları, düşünceleri ve kitaplarında yer verdikleri kesitler...
Osman
“Konuşurken abisinin kendini astığını söyledi. Balkondaki çamaşır ipini sökmüş , kalorifer borusuna bağlamış , kendini asmış. Neden diye sormayacak mısınız dedi. Neden sorayım ki , biliyorum. Dağlarca ‘Korkuyorum yaşamaktan ki çok güzel’ derken yanılmış. Güzel değil yaşamak. Ya da güzeldi bir zamanlar.”Modern klasik , Türk yazar , kaliteli , dili akıcı bir kitap okuyayım diyorsanız bu üçleme tam size göre. Bu üçleme neden herkes anne baba olmamalı onu kanıtlıyor. Şebnem ve Osman’ ın hikayesi yürek burkucu.İkisi de ailelerinden bir gram sevgi görmeden , yardım almadan büyüdüler. Bencil ailelerinin kendi ihtirasları uğruna kurban edildiler. Terk edildiler , yapayanlız bırakıldılar. Kaç yaşına gelirlerse gelsinler onlar hep sevgiye ve yardıma muhtaç iki çocuk olarak kaldılar. Hiçbir zaman gerçek bir yetişkin olamadılar. Hiçbir zaman sevgi nedir bilemediler. Roman o kadar gerçek ki… O kadar toplumumuzdan , o kadar biz ki… Sevgiden mahrum kalarak büyüyen çocukların -sevgisiz çocukların- nasıl büyük kötülükler yaparak hem kendilerine hem başkalarına nasıl zarar verebileceğini çok gerçekçi bir şekilde anlatmış. Belki bu kişilerin adları farklı ama hikayeleri hep aynı. Aynur’la Efe , Nisan’la Selim… Bu hikaye sadece onların değil. Senin , benim , hepimizin hikayesi. Umarım sevgisiz çocuklar zor da olsa doğru yolu bulabilirler. İçlerindeki sevginin açığa çıkmasına izin verirler. Umarım bir gün sevgisiz çocukların sayısı azalır , sevgi nedir bilen yetişkinlerin sayısı artar.
Yalnızlık
Yalnızlık nedir?
Tüm gün boyunca telefonun çalmamasıdır.
Dışarıda kimseye selam vermemektir
Bakkaldan alacağını alıp çıkmaktır
Odanda tek oturmaktır
Şiir kitabımızı parça parça yalnız yalnız okudum. Bir yalnız için iyi bir paylaşımdı:) Paylaşılmazdı.
Kalabalıklar İçindeki Yalnızlık
Değerli kitapsever dostlar size bugün bir kavramdan bahsetmek istiyorum bu husus kitapta da işlenen kavramlar arasındadır.
Kalabalıklar İçindeki Yalnızlık
Duygusal Yalnızlık
Bu yalnızlık türü romantik ilişkiler gibi birebir ilişkilerdeki kalıcı bağ eksikliğinden meydana gelmektedir. Fiziksel anlamda tek olmayan insanların yalnız hissetmesi durumudur. Kalabalık ortamlarda ortamın içinde arkadaşları bulunsa bile kişinin yalnız hissetmesidir.
Kendine yabancı bir hassas kalp
Ayhan toplumdan biri ama hiç kimseye hiç bir yere ait olamayan kendine bile yabancı bir karakter. Yazarın monologlarla verdiği bu psikolojik çatışma kitabı karamsar bir havaya sokmuş. Ayhan nasıl biri? sorusuna cevap ararken ismet özel’ den şu dize geldi geldi aklıma “Kendinin bile ücrasında yaşayan benim için gidecek yer ne kadar uzak olabilir?” Kendine” biz “diyorken Ayhan ne yapabilir?
8 milyar insan içerisinde yalnız olmak..
Yalnızlık.. Çoğu zaman hepimizin düşündüğü ve
paradoksa sürükleyebilecek bir olgudur aslında. Yalnız kalırsam mutlu mu olurum mutsuz mu? Bu ikilemde bırakan ve aslında açıklamak bu denli zor iken yazar bize kendi hayatından örnekler vererek ne denli yalnız olduğunu gösteriyor. Kitabın içinde kendinizi bulmanız muhtemel çünkü 8 milyar insan içinde yalnız hissettiğiniz anlar illa ki olmuştur ve bu derin yalnızlığı Fournier harika anlatıyor. Teknolojinin bu kadar ilerlemesiyle beraber oluşan etrafımızdaki insanları tanımama alışkanlığı üzerinde bolca duruluyor. Kaçımız komşumuzun panjurlarını, perdelerini kontrol ediyoruz? Kaçımız kaç tane komşumuzu tanıyoruz? Etrafımızda olup bitenler bihaber olmuş durumdayız. Yalnızlık öyle bir nüfuz ediyor ki Fournier’e düşünmediğim şeyleri kontrol etmeye başlıyor, komşularının panjularlarının kapalı mı açık mı olduğunu mesela. Yalnız kalmanın dayanılmaz ızdırabı içerisinde komşularının evde oluşu biraz olsun dindiriyor içindeki bu bastırılması güç hisleri. Hepimiz hayatımızın bir döneminde yalnız kaldık, fakat bunun üstesinden gelinemez bir olgu oluşundan dolayı hiçbirimiz aslında o anları çok düşünmek kendimizi o anlara götürmek istemeyiz. Hafızamızdan silip atmak isteriz çoğu zaman. Ama bu anların da kıymeti çok büyükmüş insanda, derin izler bırakan bir zaman dilimiymiş. Kitapta geçen çocukken kaybolma durumunu yaşadığım için biraz eskiyi hatırlayarak biraz da gülümseyerek okudum o kısmı. Yazarın okuduğum ilk kitabıydı, umarım bu yazarı keşfetmeye devam ederim.
