Celine
Üstadın ölümü doğduğunda başlamış ve dünyada görülmüş en uzun süren intihar olarak tarihe geçmiştir. Bugüne kadar yaşamış insanların arasında ölümü en acılı olanıdır. Çünkü yaşayarak ölmüştür. Yaşayarak intihar etmiştir. Yazarak. Hiç durmadan. Kitap yazması kendisi için fazla tehlikeli olmaya başladığında ise mektuplar yazmıştır. Binlerce sayfa! Sanki her biri farklı bir insanın kaleminden çıkmış binlerce mektup… Bazıları silahla, bazıları siyanürle, bazıları çatılarından atlayarak. Bazıları da yaşayarak! Ki sonuncusu en acı veren ve en yavaşıdır. İnsanın canı o kadar yanar ki birkaç yıl sonra hiçbir şey hissetmemeye başlar. Ama ufak bir hata, ufak bir çabuk ölüm arzusu bütün acıları yeniden başlatır. Ve beyin kabuğunu nasırlaştırmak yine yıllar ister.
Sayfa 179Kitabı okudu
Biliyor musunuz bayım? Mor rengi seven insanlar hayatlarında bir kez bile olsa intihar etmeyi düşünmüşlerdir. Siz sakın o rengi sevmeyin. Lakin beni soracak olursanız ben mor renge aşığım..💜
İstediğim şey yaşamak
Nasıl olduğu umrumda değil
Tatmin olacağım bir hayatı yaşamak
İstiyorum
Hapsolmuş gibi hissetmeden
Arkama bakmadan
Rüyamdaki gibi bir yaşamı istiyorum
Geceleri neden intihar ediyorlar çok iyi anlıyorum. Neyse ki ödleğin tekiyim!
Ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim;
Gündüzler size kalsın, verin karanlıkları!
Necip Fazıl Kısakürek
"Hepimiz şu ya da bu biçimde deliyiz zaten."
Sayfa 73 - Can YayınlarıKitabı okudu
"hayatını, acı çektiği için değil, acıyı dindirmenin bir yolu olmadığına kendini inandırdığı için bitirmek istediğini anlamıştı."
Sayfa 212Kitabı okudu
"...yaşarken söylediklerim anlaşılmamış, öldükten sonra söylesem ne fayda?"
Sayfa 112 - KDY & Beşinci BölümKitabı okudu
Evet değil!
İntihar
Kimse duymadan ölmeliyim
Ağzımın kenarında
Bir parça kan bulunmalı.
Beni tanımayanlar
"Mutlak birini seviyordu" demeliler.
Tanıyanlarsa, "Zavallı, demeli,
Çok sefalet çekti.."
Fakat hakiki sebep
Bunlardan hiçbirisi olmamalı.
Sayfa 201 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Uyumak ölmeye benzer; ben ölmeyi beceremediğim için uyuyorum