Daha manalı bir dünya için, moda algısıyla maddeleştirilen insanlığın, manayı ön plana alan bakış açısına ihtiyacı var…
Hiç Dünyalığımız Olmazdı
Somuncu Baba'nın dervişlerinden biri ziraatla meşgul idi. Bir tarla şeyh için, bir tarla kendisi için ekti. Şeyhi için ektiği tarla mahsul vermedi. Kendisi için ektiği tarla ise fevkalade mahsul verdi. Şeyh, bir gün dervişe, "Bizim tarla hangisidir?" diye sordu. Derviş utandı, kendi tarlasına işaret ederek: "Bu sizindir." dedi. Şeyh tarlaya bakınca üzüldü. Derviş niçin üzüldüğünü sorunca buyurdu ki:
"Hiç dünyalığımız olmazdı. Acaba bu hangi günahımızdan oldu. Dünyada malın çok olması, bizce makbul değildir. Zira ahiret için çalışırız. Belki bu, günah tohumunun büyümesindendir." dedi. Bunun üzerine derviş, hakikati söyledi.
(Şakaiku'n-Numâniye, Taşköprüzâde/ Fazilet Takvimi-28 Eylül 2015)
Hikâye olunur ki:
Abbasî halifesi Me’mûn, kendisine bir vezir seçmek istediğinde şöyle yazmıştır:
“Gerçekten ben, işlerimin idaresinde kendim için bir adam isterim ki hayırlı ve övülen hasletleri zâtında toplasın. Edepli, terbiyeli tecrübeli ve isabetli görüş sahibi olsun. Kendisine emanet edilen sırlar ile kaim ve emin, uhdesine ihale olunan önemli işlerin yapılmasında gayretli olsun. Hilmiyle sükût edip ilmiyle konuşsun. İşaretten hemen anlayıp her yönden işinde tedbirli olsun. Âlimlerin vakarına, akıllıların tevazuuna, zekilerin ve fakihlerin anlayışına sahip olsun. Kendisine ihsan olundukça şükredici, eziyet olundukça sabredici olsun. Mahrumiyete sebep olacak şeylere vaktini harcamayıp güzel ifadesi ve tatlı dili ile insanların gönlünü hoşnut etsin.”
Gerçek Tarihin Peşinde 15 Yıl
Tarihi yazanların gözünden bakabilme gayesiyle başladı hikâyemiz... İlk defa yayınladığımız dosyalarla yazılmayanları yazdık.
Yerinde Tarih ile gidilmeyen yerlere gittik.
3D videolarımız ile dünyada ilklere imza attık.
15 yıldır ecdadın izinde gerçek tarihin peşinde tarih yazmaya devam ediyoruz...
Yedikıta Dergisi - Sayı 181 (Eylül 2023)
Öldü Demeden Vefat Haberi Nasıl Verilir?
Kaptan-ı deryâ Kaplan Mustafa Paşa, donanma ile İzmir’e geldiğinde Allahü Teâlâ’nın takdiriyle vücut gemisi, muhalif esen ecel rüzgârı sebebiyle ölüm girdabına düşüp rahmet denizine daldı.
Zafer Peşinde Çift Kanatlı Ordular
Bir orduyu zafere götüren en önemli etkenlerden biri, askerin maneviyatıdır. Tarih sahnesinde, maneviyatı ve motivasyonu yüksek olan ordunun, karşılaşacağı zorluklar karşısında daha dirençli olduğu, pek çok kez sabittir. Ecdadımızın da savaşlardaki en büyük motivasyonu, şüphesiz dua ordularıydı. Bir ordu sefere giderken bütün halk ve ulema seferber edilir, İslâm askerlerinin muzafferiyeti için dualar edilirdi. Birazdan okuyacaklarınız da bunun en çarpıcı örneklerinden birini ortaya çıkarıyor...
Ahmet TemizKitabı okudu
Öldü Demeden Vefat Haberi Nasıl Verilir?
Hüseyin Paşa, Boğazhisar’da iken ecel topunun güllesi, vücud hisarını harap etti...
Öldü Demeden Vefat Haberi Nasıl Verilir?
Vani Efendi, dünyalıklardan el çekmişken hayat elbisesinin yakası, ecel pençesinin eline geçti...
Öldü Demeden Vefat Haberi Nasıl Verilir?
Devletlü Valide Sultan hazretlerinin nazik mizaçları, takdir-i ilahi ile bozulup hiçbir devayı kabul etmeyerek, “irciî ilâ Rabbike (Rabbine dön)” emriyle mükellef ve “vedhulî Cennetî (Cennetime gir)” davetiyle müşerref olmaya büyük bir şevkle can atıp Receb-i Şerif’in onuncu günü tabut tahtıyla lahut âlemine doğru yola çıktığı haberi Ordu-yı Hümâyûn’a ulaştı ve bütün askerlerde büyük bir keder hâsıl oldu.
Tokat Adedi
Bekr bin Abdullah el-Müzenî, misafirlikteki bir kısım davranışı “tokat” ölçüsüyle anlatır:
“İnsanların bir tokadı hak edeni, bir yemeğe davet edildiğinde beraberinde davet edilmeyen bir kişiyi daha götürendir. İki tokadı hak edeni, birilerinin evine girdiğinde ona ‘Şuraya otur.’ denildiğinde ‘Hayır, buraya oturacağım.’ diyendir. Üç tokadı hak edeni ise kendisine bir yemek takdim edildiğinde ‘Benimle birlikte ev sahibi de oturmadıkça yemem.’ diyen kimsedir.”