y
Yeni Kitaptan Alıntılar
1 üyeTakip
Elişa, derince bir iç çekti. Söylediklerime inanmak isteyen bir hâli vardı ama bu kasabayı benden çok daha iyi tanıyordu ve ona adım adım geleceğini söylediğim mutluluğun -eğer öyle bir şey varsa - çok çok uzakta olduğunu biliyordu. Uzun zamandır ilk kez Elişa’yı tekrar uzaklara dalmışken gördüm. En son bu bakışını beraber olduğumuz ilk gece pencereden dışarı bakarken görmüştüm. O zaman bizi yakınlaştıran bu bakış -çünkü bir cesaretle hemen yanına gidecek gücü o an bulmuştum-; şimdi aramızdaki ilk ve en büyük engeli oluşturuyordu. Bu sefer yapmam gereken tek şeyin sessiz kalmak olduğunu anlamıştım. Öyle de yaptım.
Kayıp Çocukluğum
Okudukça düşüncelere dalıyor, düşündükçe çocukluktan kalma hüzünlerimin bıraktığı yaraların bir gün iyileşme ihtimalinin olup olmadığını anlamaya çalışıyordum. Cevabın hayıra daha yakın olduğunu hissettikçe anılarım daha da soğuklaşıp çocuk hâlimle tam olarak yorumlayamadığım tarafları da dâhil bir şekilde karşımda gamlı hüzünlü heykeller gibi dikiliyordu. İşte o zaman bir insandan çalınabilecek en değerli şeyin -çocukluğumun- bizzat annem ve babam tarafından benden çalındığını anlıyordum.
Emrah Özdemir
Yaşamak istiyorum Elişa. Sadece yaşamak. Sevmek ve senin tarafından sevilmek. Çok fazla acı var dünyada. Lütfen izin ver bana. Bir kez iyi bir şey olsun hayatımda. O acılara bir yenisi de sen ekleme. Biliyorum, seni hiçbir zaman güvende hissettiremedim. Suçluyum ve bu suçumun bir aması yok. Bir kez izin ver bana. Senden tüm istediğim bu.
Emrah Özdemir
Bazı dertlerimizin çözümü için insanlığın sil baştan sadece sevgi merkezli bir medeniyet kurması gerekiyor.
Emrah Özdemir
Babam eve geldikten sonra gündüz hayatında çok bir değişiklik olmazdı. Gündüzleri öylesine telaş içinde geçerken geceleri evin çehresi değişir, asla hatırlanmaması gereken ama bir ömür boyu asla tam olarak unutulmayacak kederli hatıraların, şiddetin, aşağılanmanın, nefretin ve mutsuzluğun hapsedildiği dört duvara dönüşürdü.
Bazı huzursuzlukların yarattığı tiksinti çoğu zaman hayatımızın her köşesine siner. Bu yüzden o huzursuzlukların etrafındaki herkesten ve her şeyden nefret ederiz.