Cehennemde doğmuş gibi hissediyorum, her geçen zaman ayrı bir katman derinliğine iner gibiyim. Alt tarafı,düzgün güvenebileceğim, denk, sadık bir kızla evlenip aile kurmak istemiştim.
Keşke şu o. çocuğu neslin seslerini ve ilişkilerini duymayacağım, geleneksel düzgün bir yerleşim yerine kaçabilsem ve orada düzgün bir genç kızla evlenebilsem.
Bu devir, sıradan insanın en parlak zamanı; duygusuzluğun, bilgisizliğin, tembelliğin, yeteneksizliğin, hazıra konmak isteyen bir kuşağın devridir. Kimse bir şeyin üzerinde durup düşünmüyor.