Hayata dair ısrarcı olamamış olabilirim.
Pek istikrarlı da sayılmam.
Her şeyden çabuk sıkıldığım da doğrudur.
Tamam; bir de bir geç kalma huyum var.
Çabuk yorulmuşta olabilirim.
Bazen gıcıklaşabiliyorum hak ediyorlar.
Sinirlenince sesimin tonunu kontrol edemiyor da olabilirim.
Son zamanlarda acayip duygusallaştığım da doğrudur.
Kırılıyor olabilirim.
Yalnız ağlıyor da olabilirim.
Sevdiklerimi de özlüyorum.
Gereğinden fazla açıklama yapmam, yanlış anlaşılma korkusundan olabilir.
Pişmanlıklarla dolu da olabilirim.
Kimseye güvenmediğimden herkesle arama mesafe koyuşlarım.
Güçlü görünüyor olmam, her daim Allah'a sığındığım için olabilir.
Her şeye rağmen gülümsediğim de doğrudur.
Ama neticede insanım işte
Yaralarımı göstermiyor olmam, yaralı olmadığım anlamına gelmez!