y
Yılmaz Güney
0 üyeYurtsama. Kara bir imzanın hükmü ile vatandaşlığından çıkarıldığım ülkemi özlüyorum. Doğup büyüdüğüm toprak her şeyiyle burnumda tütüyor. Gübre kokusuna bile hasretim.
Sayfa 261Kitabı okudu
Yürümeye Selimiye’nin avlusunda başlamış çocukların o ilk, acemi adımlarının verdiği buruk sevinci duymak yasaktı babalara.
Sayfa 147Kitabı okudu
Ailesi bu evliliğe karşı çıkmıştı. Kendisi neler yaşayabileceğini bilerek evlenmişti Yavuz’la. Yine de bazen kızıyordu kocasına. Ona ve çocuğuna sorumsuzca davrandığını düşünüyor olacağım. Fakat sonra hemen, onun duyarlı, yaratıcı bir sanatçı olduğu ve yapısı gereği başka türlü yapamayacağı geliyordu aklına. Bir devrimcinin kaderi böyle bir ülkede başka nasıl olabilirdi ki?
Sayfa 141Kitabı okudu
Aşk çoğu zaman anlamsız, kimi zaman da dayanılması güç bir duygu. Biz uydurduğumuz masalları istediğimiz biçimi verebiliriz ama aşkta bunu yapamıyoruz. Aşkın özünde körlük, inat ve mantıksızlık var.
Sayfa 34Kitabı okudu
Tam sürgünlük yer zaten:Dd
Konya'da altı ay sürgün kaldım.
Herkesin özlediği, düşlerini kurduğu bir şehir vardır. Ben de Adana'yı severim. İşte orada, Adana da, sevdiğim insanlar yaşar. Şükrü Tekbaş onlardan biri; bu romanımı ona adıyorum...
