Ömrüm dol renge , çiçeğe uğultuya...
Şu benim yosunsuz, kumsalsız, kuyısızlığım;
Ak da gel..
ak da gel!
Konuşsam sessizlik/ gitsem ayrılık…
Resmin rehindir gurbetimde.
Gurbetimde sesleri aşındırmış kimliksiz bir kasaba
ve senin kederini ıslatan o yağmurlar rehin.
Alnı özlemle dağınık bir akşam getirdim sana.
Sar, büyüt ellerinle, konuk et sıcaklığına;
konuk et kanatları kanatılmış kuşlar getirdim sana...
Ve akşam, bir kez daha;
saçlarını topla ve dağıt sesini rüzgârlara!
“Bir of
Akarsuları imrendiren yüzün de,
Sabahçı, kahveler de biliyor:
Görüşmeyeli yorgunum
yıkık kentler kanadı sevinçlerimde.
Görüşmeyeli ya sen nasılsın,
adım,adresim durur mu defterinde?
Şimdi ölsek en fazla kahvede çaylar soğur..