Birgün İhsan Efendi'yle dersten sonra çay yaptık. Uzun birkış
gecesiydi. Çay içerken Konya hakkında sualler sordu. Şu sene, bu
sene, şu hâdise derken, mevzu Fethi Bey hâdisesine geldi. Dedi ki:
“Ben o işleri gazetelerden okudum. Sizler içindeydiniz.
Konya'da Fethi Bey'in kazanma ihtimali var mıydı?”
“Evet efendim, kazanıyordu. Fakat seçim
O yalnızlığını seviyorum...
Fakat Konya'da beni en fazla vuran şey Şems'in, Mevlâna'ya, birkaç dakika da olsa, uzaklığında, karanlığında ve muammasındaki yalnızlığı oldu.
