Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.17
Çocukluğumdan beri her kitabını heyecanla bekleyip, okuduğum muhteşem yazarın yeni kitabı da tabiki muhteşemdi. Bu adam gerçekten çocuk kahramanlarla harikalar yaratıyor. Kitabı okurken aslında aklıma "Tom Gordon'a Aşık Olan Kız" kitabı da gelmedi diyemem. Yine hayata dönmek için, kotuluklerden kurtulmak için bir çocuğun mücadelesini okumak beni büyüledi. Kitapta bir kısım özel yetenekli çocukların insan soyunun bitmemesi, dünyanın yaşamaya devam etmesi için feda edilebileceği düşüncesi üzerine kurulan bir sistemin parçalanması anlatılıyor. Konu ütopik ama üstat olmazı olur yaptığı için konu mantığa uygun bir şekilde önünüze seriliyor. Kitaptan kopamıyorum şu an. Tamam tamam ayrılıyorum, şimdilik güle güle Stephen King, hoşgeldin yeni kitap.
Bu seriden, karakterlerden kopamıyorum. Sağ olsun, yazar da bize şölen hazırlarca karaktere yan serilerden kitaplar yazmış. Çok iyidi! Hepsi birbirinden iyi oluyor. Bu kitapta Vlad Tepesh, namı değer Dracula ama Vlad bunu duymasın. Evet, bir vampir olarak ateşi yönetebilen nadide bir parçadır kendisi. Ve şimdi Leila adında, geçirdiği bir kaza
Kalbimde yeri bas siralarda olan kitaplardan biri daha oyle guzelsiniz ki oyle icime isliyorsunuz ki kopamiyorum sayfalardan kacinci okuyusum belki de kac defa okuyacagim kim bilir
Merhabalar, iyi akşamlar dilerim herkese!
Evet yine bir İngiliz edebiyatı diyeceksiniz ama onlardan kopamıyorum doğrusu... Bir klasik değil ama klasikleşen bir roman diyebilirim. Yazarın daha önce okuduğum “Sahilde” adlı romanından bin kat daha güzel olduğunu belirtmek istiyorum bu arada.
Kitap adını hakedecek şekilde ki olaylarla ilerliyor ve 1935 yılında başlayan İkinci Dünya Savaşı ile devam eden son olarakta 20. yüzyılda bize veda eden unutulmaz bir roman haline geliyor.
Ergenliğine yeni adım atmış on üç yaşındaki küçük kızın, ablası ve hizmetçilerinin oğluyla olan yakınlaşmasına şahit olması ve yazma tutkusu üçünü de içine alan sarsıcı, geri dönülmez bir suça dönüşüyor.
İlk olarak kitaptan uyarlanmış olan filmini görüp merak ettiğim ama filmini henüz izlemediğim bu eser beni çok etkiledi. Yanlış anlaşılmalar ve savaşın ayrıca aşkın bambaşka bir yönünü yansıtan yazarın kalemi sağlam adımlarla ilerleyip inanılmaz bir sonla noktalanıyor. Çok beğendim ve kesinlikle kitap severlere rahatlıkla önerebilirim.
Hoşçakalın, sevgiyle ve kitaplarla kalın.
680 syf.
·
Not rated
fernando pessoa bu kitapta insana gerçekte hissetmediği ve hatta hiç bilmediği duyguları bile derinden hissettiriyor. yazdığı edebi üsluba alışınca her söylediğini doğru yanlış sorgulamadan hatta bazen tam olarak anlayamadan onaylayası geliyor insanın, en azından ben böyle hissettim; kusursuz değil ama çok tuhaf, büyülü bir dili var fikrimce.
acıtıyor ama öldürmüyor hatta zevk veriyor bu kitap bana. nedendir bilmem bir türlü kopamıyorum huzursuzluğumdan; tamamen farklı ruh hallerimle tekrar göz gezdiriyorum sayfalara, farklı sonuçlar çıkarıyor öncekinden çok daha tuhaf hissediyorum. bu yüzden inceleme yazmak huyum olmamasına rağmen bu kısa ve olabiliğince öznel incelemeyi hak gördüm kendimde. melankolik ruhlu edebiyat severleri şöyle alalım...
192 syf.
10/10 puan verdi
Bu kitaba Barış Özcan'ın Youtube videolarını dolaşırken denk geldim ve okumaya karar verdim.Burdaki bazı yorumlara bakarak okumamayı bile düşünüyordum iyi ki dikkatte almayıp okumuşum diyorum şimdi.O kadar yoğun ve harika bir kitap ki sizi düşündürmeden bırakmıyor.Kaç gündür elimdeymiş farkında bile değilim canım sıkılmadan bi o kadar daha okurdum dedim.Sevdiğim kitaplardan kolay kolay kopamıyorum sanırım.
Konusuna gelecek olursak; Yürümenin aslında bir spor olmadığını zihnin ve ufkun açılması için gerekli bir ihtiyaç olduğu vurgulanmakta.Aynı ekmek gibi su gibi.Bir çok şair, yazar ve filozofun yürüyerek, düşüncelerini nasıl özgür kıldığı bizlere aktarılıyor.
Yürümüyoruz bir çoğumuz yürüdüğümüzü sanıyoruz aslında.Yürüme eyleminin, bir kaç kişiyle ve hızlı hızlı yapılan bir eylem olmadığını öğretiyor.Şu içinde bulunduğumuz pandemik durumdan önce de yürümüyorduk.Hepimiz ya bir şeylere yetişmeye çalışıyoruz ya da elimizde telefonlar,karşımızda televizyonlar günü öldürüyoruz.Yaşamadan farkına varmadan çöpe atıyoruz duygu ve düşüncelerimizi.Şimdi sen farklı mısın sanki diyceksiniz.Değilim.Bende bunları yine cacık yaparken ve tek ayağımla bulaşık makinasının kapağını kapatırken düşündüm.Aydınlamama ve farkına varmama engel olmadı bu düşünüş bundan sonra ilk işim dışarı çıktığımda farkına vararak yürümek olacak.Kitap da bahsedilen bir müzikle kapanış yapıyorum.Sevgiler..
youtube.com/watch?v=pmuFOuh...
“Ben kime ne anlatayım sevgili…
Kalbim hüzün dünyasına öyle daldı ki diyemedim.
Diyemedim ki…
Çünkü yaradan dan başka kimim kaldı?
İnsanlar acımasız, vefasız…
Gülüyorlardı her halime, alay edercesine.
Onu da yok ettiler.
Yalan ve ahdeden sözlerle…
Halbuki bilmeli insan;
Aldatıcı dünyanın hüznünü.
Ancak adalet bu ya,
İnsanlığı
Ah küçük prens nasıl anlatılırsın bilmem ki!
İncelememe sanırım 'Küçük Prens sen bana ne yaptın' diyerek başlayabilirim. Çünkü şuan hissettiklerimi anlatacak kelime, cümle bulamıyorum.
Bu kitabı seneler seneler önce okumaya başladığımda bölüm sayfaları az olduğu için ve konudan konuya atlıyormuş gibi hissettigim için sanırım bu tam metin değil
