Köpek Düşleri

Ama gönül işte; eskiden övündüğü bütün güzellikleri elden gitse de bir ayağı çukurda olsa da gönül kocamıyor; göğüsteki yürek hep gençlikteki gibi çarpıyor. İşte o yüzden insanın düş­leri, düşünceleri hiç değişmezler; o yüzden insan düşlerde, düşüncelerde ölümsüzdür, özgürdür.

Eskiden övündüğü nesi varsa hepsi yok olup gitmişti ve ölüm hiç de uzak değildi artık. Ama göğsündeki yüreği yine gençlik yıllarındaki arzularla, tutkularla çarpıyor, gönlü kocamıyordu. Ne büyük bir felâketti gönlün hiç yaşlanmaması! Çünkü, gönül yaşlanmayınca, düşleri, düşünceleri de değişmiyordu. Ve insan ancak rüyada, düşüncelerde hür ve ölümsüzdü.

Ve böylesine yıkılınca tanrılar, kime başvuracağını bilemiyor insan. Hastalar yataklarında kalıyordu gözleri kapalı. Ayakkabılarının içinde çürüyordu çorapları, ve bardakta iki çiçek. Kurnazlar çabucak uydular. Yine giydiler bayramlıkları gidip geliyorlar çarşıda, tartışıyorlar, ticaret yapıyorlar. Üstlendiler savunmasını işgalcinin. Adlarını değiştirdiler sokakların ve tapınakların -gelip geçici değişiklikler. Zeus ve Dione yerlerini İsa'ya Meryem'e bıraktı. Herşeyi tamamladı Theodosios- ne sunaklar kaldı, ne tapınaklar, ne de o koca ağaç bunca sunguyla bezenmiş olan. Ama gene de var hala bazıları (ve en iyileri) uslanmamış olan. Yine bekliyorlar başka daha iyi tanrılar ve insanlar; hoşnutsuzluk gösteriyorlar, karşı çıkıyorlar, düşleri var, umutları var. Biz, azlar (ki ne de olsa bir şeyler düşünüyoruz), vazgeçtik böyle lüksten, düşünceden bile; kendi küçük tarlamızı sürüyoruz; bazı bazı bulutlara bakıyoruz yatışmış, güvenlik içinde hemen hemen. Bir gün bir hendekte bulduk atılmış o heykelciği, sopasıyla madeni avadanlıklara vuran kahince sesler vererek. Bir an heyecanlandırdı bizi. Bir yerlere saklayalım dedik onu. Niye? Kutsal kalıntılar mı saklayacağız şimdi? Ya bulurlarsa onu? Olduğu yere bıraktık. Üzerine iki avuç toprak attık. Acele ediyordu köpek. Ağaçları kokluyordu. Düşüyordu bile kocaman su damlaları.

Ne büyük bir felaketti gönlün hiç yaşlanmaması ! Çünkü gönül yaşlanmayınca düşleri , düşünceleri de değişmiyordu.

Karıncalanan bacaklar.
Sağ tarafımdaki ürperti.
Beyin sarsıcı düşünceler.
Ayak sesleri.
Yalnızlık.