Yaşamlarının ilk üç yılında bir veya
iki kişiyle kalıcı ilişkiler geliştirmelerine fırsat verilmemelerinin, bu çocukların diğer insanlarla normal ve sevgi dolu ilişkiler kurmalarında kalıcı olumsuz etkileri olabileceğini gösteriyor.
Süreklilik gösteren, fiziksel şefkat görmeyen veya sevgi bağları kurma
şansları olmamış çocuklar, beyinde ödül ve haz ile insan insana ilişkileri birbirine bağlayan sistemleri kuran, tekrarlayan ve belli kalıplara uyan uyaranları almamış olurlar.
Özellikle de tuhaf yampiri yürüyüşünden bebekliğinin erken bir zamanında başlamış olan bir terslikten şüphelendim çünkü koordineli yürüme iyi düzenlenmiş orta beyine ve beyin sapına bağlıdır; bu alanlar stres yanıtının koordinasyonu açısından hayati önem taşır. Beyin sapı ve orta beyne gelişim sırasında düzenlenen ilk alanlar olduğundan oluşmuş olabilecek bir terslik muhtemelen hayatının ilk senesinde gerçekleşmiş olmalıydı.
Biyoloji sadece değiştirilemeyen bir senaryoyu oynayan genlerden ibaret değildir. Evrimsel teorilerin öngördüğü gibi, etrafındaki dünyaya karşı duyarlıdır.
Çocukların nasıl iyileştiğini takdir edebilmemiz için sevmeyi nasıl öğrendiklerini, zorluklarla nasıl başa çıktıklarını ve stresin onları nasıl etkilediğini anlamamız gerekiyor.