Hayat bir çizgidir. Uzayıp uzayıp akıp gidiyor. Arada bir kıvrımlar oluşur bu çizgide. O kıvrımlar çalkantılı anlarımızı ifade eder. Bazen de bu çizgide kopuklar oluşur. Farkındalık zamanlarıdır. Her şeyi düze çıkarma zamanlarıdır. Ama çoğu zaman bu mümkün değildir. Yine de belli yaştan sonra bu çizgi monoton bir hal almaya başlar. Yalnız ufak bir sıkıntı var. İnsanoğlu bu çizginin sonsuz olmadığını unutuyor...
Varlıklı ailelerde büyümüşler. İyi eğitim almışlar: Özel okullarda, kolejlerde, yüksek puanlı üniversitelerde okumuşlar. Yüksek lisanslarını yurtdışında yapmış, dünyayı gezmişler. En az bir yabancı dil biliyorlar. Sanatla ilgileniyor, sinemaya, konserlere gidiyor, belki bir müzik enstrümanını kullanıyorlar. Kitap okuyorlar. Dijital dünyanın
Hayat bir çizgidir. Uzayıp uzayıp akıp gidiyor. Arada bir kıvrımlar oluşur bu çizgide. O kıvrımlar çalkantılı anlarımızı ifade eder. Bazen de bu çizgide kopuklar oluşur. Farkındalık zamanlarıdır. Her şeyi düze çıkarma zamanlarıdır. Ama çoğu zaman bu mümkün değildir. Yine de belli yaştan sonra bu çizgi monoton bir hal almaya başlar. Yalnız ufak bir sıkıntı var. İnsanoğlu bu çizginin sonsuz olmadığını unutuyor...
instagram.com/p/CPWMIk8HCbS/?...
İHA çalışalım, SİHA çalışalım, siber güvenlik, yapay zeka çalışalım; güzel projeler üretip ümmete, Müslüman toplumlara faydalı olalım, idealist kalalım diye direniyoruz bazen. Bazen de bakıyorum Müslüman toplumların içinde kimler var; hiç tanımadığı insanlara hakaret etmeyi marifet sayan kanı bozuk tahta kuruları, insanları uyuşturmaya/zombileştirip sömürmeye çalışan barikatlar, liderleri, sahte dincileri, Gülşenler, Bülentler, sapıklar, itler kopuklar, zalimler... Ben ömrümü adayıp bunlar rahat etsin diye mi çalışacağım diye sorguluyorum.. Ümmet kendine gelmedikten sonra biz ne fedakarlık yaparsak yapalım hükümranlık bunların elinde olacak gibi geliyor.. İdealist olmaya, ümmet için çalışmaya; mesleğimizin hakkını verebileceğimiz projeler için gayret etmeye devam mı etmeli; Afrika'daki, Asya'daki dünyanın çeşitli yerlerindeki yetimhanelere ulaşıp çocukların yüzünü güldürecek projeler peşinde mı koşmalı ya da gemileri yakıp dincilerin sokak köpeklerini itlaf edip hapishane kariyerine mi yönelmeli?.. Allah kalplerimizi, ayaklarımızı dini üzere sabit kılsın..
İyi olur :))
- Kopuklar bugünlerde azdılar az biraz, onları yola getirmek vazifemiz.
CAN YAYINLARIKitabı okudu
Düşünen insan kendini gitgide, ona devamlı anne babasız olduğunu kanıtlayan dev bir yetimhanede bulur. Hepimiz anne babasızız;
asla tek başına değil ama daima yalnız.
Uzun zamandır zihnin dünyadan kopuklar birliğini kuruyoruz; hep birlikte. Ve kendimize," dedi,
"yargılanmadan var olamayacağımızı bildiğimiz için, kesintisiz anlayacağımız ve bu sayede tahammül edeceğimiz, sürekli, sert bir mahkeme diliyoruz.
Sayfa 154
Herkese merhaba 
Asununkitaplari beraber 
Kızıl Ejder kitabını okuduk.
•
Biz seriyi kronolojik sıralamasına göre okumaya başladığımız için serinin bizi yorumladığını düşünüyorum çünkü ilk kitap bu olmasına rağmen okuyanlar gerçekten sıkılmış kitapta kopuklar hissetmiş ama ilk başta #hannibaldoğuyor kitabını okuduktan sonra seriye devam ederseniz taşlar tamamen yerine oturuyor.
•
Bu kitapta sevmediğim tek şey daha fazla Hannibal görmek isterdim ama daha çok taklitçilerini gördük yine de Hannibal zekasına hayran olmamak elde değil. Ayrıca söylemem gerekiyor ki sonuna kadar durağan gitmiştir sadece sonlarına doğru bir gizem aksiyon vardı yine de ben keyifle okudum.
•
Katilimiz bu sefer hayatı boyunca itilmiş mutsuz olan ve dış görüşünü ile dalga geçilen biri ( çünkü tavşan dudaklı ) Annesinin dahi istemediği bu kişiyi annanesi kabul ediyor ediyor etmesine ama oda ayrı bir travma sırf kızından intikam almak için torununu büyütüyor hem seviyor hem sövüyor dedikleri bu olsa gerek. Bu davaya bakan mesleğine bırakan Will Graham oluyor. Katilimizin işleri cinayetlerin türü Hannibal benzediği için bir taklitçi yada hannibalın yetiştirdiği biri olarak görülüyor. Bakalım Graham bu bilmeceyi çöze bilecek mi kızıl ejderi yakalaya bilecek mi?
Kendi egemenlik alnını belirlemek için ağaçların altına sidik fışkırtıp sonra kendi bu sidigin sınırları içinde güvenli hisseden köpeklere benziyordu insanlar da; aşina kopuklar ve aşina eşya arasındaki bir mutluluk formülü.
— Dünyayı görmeye çıkmış! Halbuki benim gibi kopuğun biri olacak! Vay canına! Kopuklar, böyle, dünyayı görmeye çıkarlarmış ha!
Sayfa 5 - Varlık yayınları pdfKitabı okudu
