Benim içimdeki öyle bir dünya idi ki,ondaki bilinmezlikleri bir bir anlamaya kendimi âdeta mecbur hissediyordum.
Yaralar vardır hayatta,ruhu cüzzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen,kemiren yaralar.
gel karşılıklı herşeyi bir süreliğine unutup içelim:)
"Gel gidelim içelim
Rey şarabı içelim
Eğer şimdi içmezsek
Ya ne zaman içelim?"
Çünki ben Tanrı'yla, Yüce varlıkla değil, sevdiğim tanıdığım birisiyle konuşmaktan hoşlanıyordum! Çünki benim çok yükseğimdeydi Tanrı.
Sayfa 94 - Yapı Kredi yayınlarıKitabı okudu
Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar.