Koray Yersüren

Gece yarıları,
düştü zihne.
Zihin kırıktı.
Hayaller ise karanlık.

Kurtuluş, kelime anlamını yitirdiğinde, sekiz harfin bir araya gelmesinden oluşan çaresizlikten başka bir şey olmuyor. İyiliği ve ona olan inancını kaybeden insanlar, şimdi kötülük peşinde koşuyorlar. Onların elinden kurtulacak olanlar, yalnızca sevgiye inanan deliler olacak.

“ Küf kokulu bir sır giriyor aramıza. Gözlerim ise savaşıyor adeta, alacakaranlığa kurban gitmesin diye gözyaşları. “

“ Ayın gözyaşları oradaki yıldızlar. Ay her gece öldürür güneşi yeniden doğsun diye. Ve bilir ki, her akşam karanlığında güneş de öldürecektir kendini onun için. Sonsuz bir döngüdür bu. Güneş doğmaya mecburdur. Ay batmaya. “

Yüzümüzdeki maskeleri indirsek, aslında hepimiz güzel insanlarız. Hiçbirimiz kusursuz değiliz.