Aşk için nelerden vazgeçerdin?
Ya da aşk bir şeylerden vazgeçmeye değer miydi?
Eli elimdeydi. Ama ne tutabiliyordum sıkı sıkı, ne de bırakabiliyordum. Böyle ne benimmiş gibi, ne de değilmiş gibi...
Hiç kitap kapağından hoşnut değilsin diye kitaba kötü demek olur mu?
Bazı cevaplara hemen ulaşılmıyor. Tıpkı bazı hayallere olduğu gibi...
Senin 'sen' olabilmek için yaşayacağın her şeye ihtiyacın var.
Sorarsan bana nesin diye... Etten,kemikten,hayalden ibaretim!
Onunla aynı yöne bakmak bile kalbimi bu denli uçururken neyi bekliyordum?
Kural : Başlangıçlar kadar sonlar da olasıdır. Önemli olan acil çıkışı fark edip, tehlikeyi en az sıyrıkla atlatmak!
Ne yazık ki hayattaki en zor işlerden biri de insanın kendine karşı cesur olmasıdır.
Yaklaşık on dakika ayazın orta yerinde bekledim gözlerden kaybolan ve çantasını bana emanet eden adamı. Geldiğinde elinde iki bardak kahve vardı. Elime tutuştururken ince ince mırıldandı.
"Bu akşam kahve içmek istemediğini biliyorum. Bu, ellerini ısıtmak için."
Bizim evin tek kuralıdır.Evde ne olursa olsun,dışardaki insana yansıtılmaz.Eve gelen insan çok geç kalmış olsa da,kapıyı açan kişi asla surat yapmaz.Annem bize öyle öğretti.”Dışarı çıkan zaten çıkmıştır,yavrum.Arayıp moral bozmaya gerek yok.Eninde sonunda eve gelecektir zaten.O zamana kadar bir şey belli etmeyin.Kapıyı açtığınızda yüzünüz öyle bir gülsün ki,dışarıdan gelen huzura geldim desin.İşte o zaman ev ‘ev’ olur,”derdi hep.
Beyin gerçeği kolaylıkla kabul ederken, kalp çok zorlanır. İşte bu evrede başlar gelgitler. En zoru da, bunu kendine itiraf edebilmektir. Cesaret yeleğini giyersen üzerine, az yarayla kurtulursun. Ama ne yazık ki hayattaki en zor işlerden biri de insanın kendine karşı cesur olmasıdır.
Ne yazık ki hayattaki en zor işlerden biri de insanın kendine karşı cesur olmasıdır.