Korkmak

"Korkmak sana aittir. Ben hiç korkmadım. Bütün yaşamım korkusuz geçmiştir benim. Korkmak senin gibi adilere mahsustur, eli kolu bağlı insanlara eziyet edenlere....
Ben çok insan öldürdüm, ama onlar da beni öldürebilirdi. Elleri kolları bağlı değildi. ..
Sen it sürüsü gibi adamlarınla gelip, eli kolu
bağlı insanlara eziyet ediyorsun...
Ben idamlarla yatan bir adamım. İdamlardan korkmadım da senden mi korkacağım?

_ Bunalıyorum. Burada akıl hastası olmaktan korkuyorum, dedi. Akıl hastası olmaktan korkmak, akıl hastası olmaktan daha güç bir durum. Çünkü korkular sürekli. Tedirginlikler sürekli.

Âlemde sevgiden büyük bir umut da, sevgiden öte bir korku da yoktur. Sevgiliden korkmak, korkunun en yüksek derecesi, sevgiliden umut etmek umudun en yüksek kertesidir. Sevgilisi olmayan biri, yaşadığını sansa da yürüyen ölüden ibarettir.

Bir Yunus romanı

Kaçmaktan söz etme bana, 
yoksa kulak vermem sana.
Savaşta kaçmak, korkmak ne demek,
gücüm varken kollarımda, bacaklarımda."

Korkmak ve korkular arasından seçim yapamamak ne büyük işkenceydi...