Hepiniz aynısınız...
Hepiniz aynısınız işte. İnsanların acılarını öğrenmekten kaçan menfaat budalası bir sürü. Bana ölümü hak gören sizler, neler yaşadığımı düşündünüz mü hiç? Korktunuz... Rahatınız bozulacak, semirmiş ruhlarınız bir parça hüzünlenecek, keder size de sirayet edecek diye korktunuz. Aynı mahallede, birbirine bakan evlerde siz birbirinize - en çok da bana- bakmadan yaşadınız. Şimdi tutmuş acıyı paylaşmaktan evvel yaşımdan bahis açıp ölümü reva gördünüz bana. Yediğiniz helvalar midenizle birlikte ruhlarınızın etrafında yağ bağladı ve kocaman birer yağ tulumu olup başkalarının elemini kendi kusursuz saydığınız hayatlarımızla kıyaslayıp daha bir keyifli yediniz, yediniz. Aç olan mideniz değil, ruhunuzdu bilemediniz.
Sayfa 20Kitabı okudu
HUSREV - Kendimi aynı yere asmayım diye korktunuz. Onu göre göre babamın yolundan gitmeyim diye korktunuz.
Vah akılsızlar! Başımı, üstünde bir ayva gibi kıracağım taş mı yok, duvar mı yok? Deniz mi, dere mi, uçurum mu yok? Cam, kemik, odun mu yok? İnsanı ne öldürmez ki? (Sükût, müzik.)
Görüyorsun ya, insan ne çerden çöpten!
Küçükken hercailerden korkardım, siz çiçekten korktunuz mu?
willow
"Biri kitaplarımı hayata geçirir diye hiç korktunuz mu, merak ediyordum.
Sayfa 221 - Panama yayıneviKitabı okudu
Ölümün kolayı mı olur ki? Ya da hangi ölüm vaktindedir? Sırtımdaki yükü sen mi taşıdı ki ölümümle ferahladın hanım teyze? Hepiniz aynısınız işte. İnsanların acılarını öğrenmekten kaçan menfaat budalası bir sürü. Bana ölümü hak gören sizler, neler yaşadığımı düşündünüz mü hiç? Korktunuz... Rahatınız bozulacak, semirmiş ruhlarınız bir parça hüzünlenecek, keder size de sirayet edecek diye korktunuz. Aynı mahallede, birbirine bakan evlerde siz birbirinize en çok da bana bakmadan yaşadınız. Şimdi tutmuş acıyı paylaşmaktan evvel yaşımdan bahis açıp ölümü reva gördünüz bana. Yediğiniz helvalar midenizle birlikte ruhlarımızın etrafında yağ bağladı ve kocaman birer yağ tulumu olup başkalarının elemini kendi kusursuz saydığımız hayatlarımızla kıyaslayıp daha bir keyifli yediniz, yediniz. Aç olan mideniz değil, ruhunuzdu bilemediniz.
Sayfa 20 - Osmangazi Belediyesi yayınlarıKitabı okudu
Ölümün kolayı mı olur ki? Ya da hangi ölüm vaktindedir? Sırtımdaki yükü sen mi taşıdın ki ölümümle ferahladın hanım teyze? Hepiniz aynısınız işte. İnsanların acılarını öğrenmekten kaçan menfaat budalası bir sürü. Bana ölümü hak gören sizler, neler yaşadığımı düşündünüz mü hiç? Korktunuz... Rahatınız bozulacak, semirmiş ruhlarınız bir parça hüzünlenecek, keder size de sirayet edecek diye korktunuz. Aynı mahallede, birbirine bakan evlerde siz birbirinize- en çok da bana- bakmadan yaşadınız. Şimdi tutmuş acıyı paylaşmaktan evvel yaşımdan bahis açıp ölümü reva gördünüz bana...