Düşünmek ve güzellik üzerine..
Sabahattin İzcioğlu - 08.04.2015
Her şeyin çok karmaşık olduğu dönemlerde düşünmek ne kadar zahmetli zor bir işmiş, hele de yıllardır duygularımızın hasar gördüğü bu durumda güzelliklerden bahsetmek daha zor bir şey. Bana göre böyle durumlarda yapılacak en doğru şey yalnızlaşma, daha açık ifade ile yalnızlık,
Yakında bedeninin bağlarından kurtulacaksın yaşlı adam. Sözlerime kulak ver ki, doğru yolu bulabilesin. Ayakların yavaş yavaş soğuyor. Ömrün sona eriydf ve nihai kurtuluşa iyice yaklaşıyorsun. Kafanı rahatlat yaşlı adam, korkulacak bir şey yok. Bacakların canlılığını yitiriyor ve bakışların gitgide donuklaşryor. Soğuk, artık kaybolmakta olan canlılığının ardından yavaş yavaş yukarı doğru yayılıyor Kafanı rahatlat yaşlı adam, çünkü hayatın en büyük gerçeğinde korkulacak bir şey yoktur. Gözlerinde, sonsuz gecenin gölgeleri dolaşıyor, soluğun boğazını tırmalıyor. Boğazın da özgürlüğe kavuşacak yakında. Ruhunun, dünya ötesinin zevklerini tadabilmesi, özgürlüğüne kavuşması için vakit yaklaşıyor. Kafanı rahatlat yaşlı adam.
Mustafa Kemal, “Çal Dağı’nı almadıkları sürece korkulacak bir şey yok,” diyordu. “Ancak, alacak olurlarsa, çok dikkatli davranmamız gerekecek. Çünkü kolayca Haymana’yı işgal edebilir ve bizi kapana kıstırabilirler.”
Altın Kitaplar YayıneviKitabı okudu
Korkulacak bir şey olmadığını, acı çekilmediğini, sakin bir ölüm olduğunu, ölümümün böylece kolaylaştırıldığını söylüyorlar.
Hey! Peki ya altı haftalık bu can çekişmeye, gün boyunca süren bu iniltiye ne demeli? Çok yavaş ve çok hızlı geçen o telafisi imkansız son günün endişelerine ne demeli? Giyotin sehpasına çıkan o ıstırap merdivenine ne demeli?
Onlara göre bunlar acı çekmek anlamına gelmiyor. Bunlar kanın damla damla tükendiği, zihnin düşünceden düşünceye sönüp gittiği aynı çırpınışlar değil mi? Üstelik acı çekilmediğinden eminler mi? Bunu onlara kim söyledi? Kesik bir başın sepetten kanlar içinde çıkıp halka: Acı hissedilmiyor! dediğini duyan oldu mu?
Yanlarına gelip: Güzel bir icat. Ona özen gösterin. Çok iyi bir düzenek diye teşekkür eden ölüler oldu mu? Mesela Robespierre? Mesela XVI. Louis?
Asla! Bir dakika, hatta bir saniye geçmeden her şey bitiyor. Bir an için bile olsa kendilerini giyotin sehpasına çıktığında ağır bıçağın etini ısırdığı, sinirlerini kopardığı, omurgasını parçaladığı birinin yerine koydular mı? Ama nedir ki? Yarım saniye! Acı yok olup gidiyor... Dehşet verici!
Sayfa 61Kitabı okudu
Çikolatalı Kız
ÇİKOLATALI KIZ
BİR GÜN ZHRA ADIN DA KÜÇÜK BİR KIZ YAŞARMIŞ ZEHRA HER ZAMAN AİLESİNİN DEDİĞİNİ YAPAN BİR KIZMIŞ GÜNLERDEN BİRGÜN HAVALARIN SOĞUK ESTİĞİ GÜNEŞİN BATMAK ÜZERE OLDUĞU VE AĞAÇLARIN ODALARDA OLUŞTURDUĞU KORKUNÇ GÖRÜNTÜLERDEN KORKAN ZEKRA ODASINDAN ÇIKIP ANNESİNİN YANINA KOŞARAK GİTMİŞ ZEHRA BU GÖRÜNTÜLERDEN ÇOK KORKTUĞUNU ANNESİNE