Murathan Mungan'ı "Yalnız Bir Opera" şiiri ile tanıdım.İlk dinlediğimde hissettiğim duyguları her dinleyişimde tekrar hissediyorum.Şairle beraber bende geçiyorum mevsimlerden , aşıklardan , acılardan...."Şiire başladığımda neredeydim şimdi neredeyim" diyor ve o zaman silkelenip kendine geliyorsun.Tabi seni tekrar şiire katmakta geç kalmıyor şair .Yaklaşık on beş dakikalık dinletinin sonunda şiirin bitişine anlam veremiyorsun.Eee devamı yok mu dedirtiyor.Aslında şiir hakkında söylenecek çok fazla şey var .
"Şimdi biz neyiz biliyor musun? Yıkıntılar arasında yakınlarını arayan öksüz savaş çocukları gibiyiz. Umut ve korkunun hiçbir anlam taşımadığı bir dünyada bir şey bulduğunda neyi, ne yapacağını bilemeyen çocuklar gibi.
Artık hiçbir duygusunu anlayamayan çocuklar gibi"... Buradaki benzetmenin ağır anlamı ....
"Gittin. Şimdi bir mevsim değil, koca bir hayat girdi aramıza. Biliyorum ne sen dönebilirsin artık, ne de ben kapıyı açabilirim sana." Cümlelerinde kendimi buluşum.
.
"Zaman nerde adılın
Beni de mırıldansın." Dizelerinde ki haklı haykırış ...
.
Kitaba gelirsek ;
Kitap üç bölüm on şiirden oluşuyor son bölümdeki şiirleri daha çok beğendiğimi söyleyebilirim."Yaz Sonu" ve "Yaz Bitti" ...
"Yalnız Bir Opera" şiirini herkese öneririm . Dinleyin ya da okuyun mutlaka kendinizden , içinizden geçenlerden yaşantınızda bir kaç dize de olsa çıkaracaksınızdır.
Şimdiden iyi dinlemeler , İyi okumalar
.
#murathanmungan #yazgeçer
