İnsanlar cinayet gibi söylenmesi bile korkutucu olayları kendi hayatlarında ya da yakınlarında görene kadar onlara sadece masal gözüyle bakarlar, asla başlarına geleceklerine inanmazlardı. Sanki bu tür şeyler sadece romanlarda, filmlerde ya da gazete sayfalarında olurmuş gibi.
Bazen eğlence için söylediğimiz ve gerçekleşmesi imkansız olan şeyleri de çocuklar ciddiye alır ve imkansızlık nedir bilmezler. Yaptıkları şeyde on kere başarısız olsalar da on birincide başaracaklarını düşünürler ve eski başarısızlıklarının farkında dahi olmazlar. Yaptıkları ve söyledikleri bir yetişkinin algısıyla birleştirilse, çocuklar fazlasıyla korkutucu olabilir.
Rus Klasikleri= Dostoyevski
Hikaye= Çehov
Neredeyim ben? Burası neresi? Evime, evime gitmek istiyorum!
Bir taşra kasabasında bulunan bir akıl hastanesinde geçen bir olayı, bir söyleyişi, bir çatışmayı anlatmaktadır. Hastanede bulunan eğitimli İvan Dmitriç ile doktor Andrey Yefimıç ile arasnda geçen felsefi konuşmalar daha kitabı elinize alır
Gerçek öykü, bir yalanı yaşamakta olduğumuzdur. MAIN özgeçmişim gibi, yüzeyin altındaki ölümcül kanserleri gizleyen bir cila yarattık. Bu kanserler, istatistiklerimizin çektiği röntgenler tarafından ortaya çıkartılmıştır. Bu röntgenler, aynı zamanda, tarihin en güçlü ve varlıklı imparatorluğunun, kabul edilemez derecede yüksek intihar, uyuşturucu kullanımı, boşanma, çocuklara karşı vahşet, ırza geçme ve cinayet oranlarına sahip olduğu korkutucu gerçeğini ve bu sorunların, aynen habis bir kanser gibi, her yıl artan bir şekilde yayıldığını da ortaya koymaktadır. Kalplerimizde her birimiz acı çekmekteyiz.