Danny'nin, Danny'nin dostlarının ve Danny'nin evinin öyküsü bu. Üçünün nasıl tek bir şey olup çıktığının öyküsü; öyle ki, Yukarı Mahalle'de Danny'nin evi dediğinizde, budanmamış, kadim bir Kastilya gülünün gölgesinde kalan, eskimiş beyaz ba- danası kabuk kabuk kalkan, ahşap yapıyı kastetmezsiniz. Hayır, Danny'nin evi dediğinizde, erkeklerin oluşturduğu, etrafa tatlılık ve neşe, insan sevgisi, sonunda da mistik bir keder yayan bir birimden söz ettiğiniz anlaşılır. Çünkü Danny'nin evi Kral Arthur'un Yuvarlak Masası'ndan çok farklı değildir, Danny'nin dostları da bu masanın şövalyelerinden pek farklı sayılmaz. İşte bu kitap, bu grubun nasıl var olduğunun, nasıl serpilip geliş- tiğinin, güzelim ve bilge bir örgüte dönüştüğünün hikâyesi. Danny'nin dostlarının serüvenleriyle, yaptıkları iyiliklerle, dü- şünceleri ve çabalarıyla ilintili bir öykü. Ve sonunda, tılsımın nasıl kaybolduğunu ve grubun nasıl dağılıp gittiğini anlatıyor.
Hikâye Monterey'de, California sahilindeki şu eski kentte Yukarı Mahalle'de geçiyor. Danny ve dostları Pilon, Pablo, Jesus Maria, Koca Joe, Korsan, Johnny Pom-pom ve Tito Ralph'ın hikayesi.
Ben Steinbeck'in kalemini çok severim zaten (16 yaşımdan beri okuduğum nadir yazarlardandır kendileri). Yukarı Mahalle'yi yıllarrrrrrrr sonra okumak beni o gençliğime, gözü pek, aşka inanan, dostluğa bağlı zamanlarıma götürdü. İyiki okumuşum diyorum. Ve evet bazı kitaplar hayatımızın belli başlı dönemlerinde kesinlikle tekrar ele alınmalı, okunmalı, analiz edilmeli...
