Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.40
Yine köşeme çekildim ferahlamak için anlatmak için belki sadece öylece durmak için seyrediyorum etrafı gökyüzünü…
teneffüsteyim ve tanıştığım yeni yüzleri yeni öğrencileri seyrediyorum. Tam bu noktada Aklıma geçenlerde okuduğum Bir kitap geldi. Hakkında yazmak istedim sonunda. Kendi penceremizden bakınca kuruntu yaptığımız onca şeyin belki de karşı tarafın penceresinden baktığımızda yerle bir olabileceğini anlatan bir kitap. Kimbilir neler yaşıyor neler hissediyor karşılaştığımız bu insanlar dedim ve yine yazmak düştü aklıma. Baktığımızda gördüklerimiz belki de öyle değil. Muhattap olduğumuz insanların ne yaşadığını asla bilemeyiz ihtimaller üzerinden varsayımda bulunmak bizi de üzer ve zanda bulunmamıza sebep olur. Benim de çok sık yaptığım bir alışkanlık belki de bu yüzden bu satırlar ile buluştum her olanda her okuduğumda her karşıma çıkanda bir sebep bir hayır arayan ben bunda da güzel hayırlar gördüm doğrusu. Artık ihtimaller üzerinde durmayacağım Çünkü farkındalığım ancak bu zamana kısmetmiş bu kitapla birlikte. Çok akıcı hızlı bitecek bir kitap bırakıp izninizi isteyeyim yine yazarım selametle…
Defne
“ Ben yalnızca huysuz olmayı değil, hiçbir şey olmayı da beceremedim. Ne huysuz, ters biri olabildim, ne iyi, ne aşağılık, ne dürüst, ne kahraman, ne de bir böcek... Şimdi köşeme çekildim, hiçbir şey olmayı başaramamış, yalnızca bir aptal olabilmiş akıllı biri (hiçbir şeye yaramayan) olduğum için öfkeli bir teselliyle kendimi avutuyorum.
Naz Aksa,Nazlı Aksa...
Kitabı çok beğendim bir solukta okunuyor.
Naz Aksa'nın annesinin şiirleri çok farklı güzellik katmış kitaba.
Her karakter ruhuma ayrı bir şifa oldu diyebilirim.
Sabrı,şükrü ve teslimiyetin ne demek olduğunu öğrendiğim bir kitap oldu.
Simon ve Sofya'nın aşkı bir damla yaş oldu gözlerimde.
Derin bir soluk alıp köşeme çekildim şükrünü unuttuğum nice güzel nimeti hatırlattı bana.
Tokat attı bana bu kitap acıtmadı ama uyandırdı.
Son olarak Simon'un şu sözleri çınladı kulaklarımda"Hoşça kalın demek isterdim lakin zulme devam ettiğiniz takdirde o topraklarda hoş ve huzurlu kalamayacaksınız,yaptıklarınızın bedelini bir gün ödeyeceksiniz!"
Ey Nazlı Kudüs,
Ben bu kitabı okurken senin sokaklarından kayboldum.
Ruhumu acıttı her bir satır...
Yine mükemmel bir eser diyebileceğim Grange kurgusu daha adamdaki hayal dünyası inanın kıskanılmayacak gibi değil büyülenerek okudum akabinde sicim gibi gerilip ters köşeme çekildim.
Çayımı ve dünden kalan bir dilim turtamı alıp bitirdiğim kitabımı yorumlamak için köşeme çekildim. Düşüncelerimi toparlamak zor oldu.
Bozadam; bilmeye, anlamaya müptela, meraklı kahramanımız Es’in belirsiz bir zamanda ve mekanda geçen hikayesini konu ediniyor. Ölümün uğradığı evinden, beldesinden sağ kurtulmuş ve ölümün gizemi peşinde koşmaktadır. Yedinci ay katili, katledilen ve tehcir edilen ırk, kapıları kırmızı boya ile işaretlenen evler... Bu sembollerin bende çağrıştırdıkları ülkemin acılarıdır. Hikayeye gizem katmak için kullanılmış olması hayal kırıklığına uğramama sebebimdir. Kitap boyunca hikayenin bu konular üzerinden yol almasını bekledim açıkçası. Bu sembolleri metnin içerisinden cımbızla çekip çıkarmasam Bozadam’ın benim için fantastik-macera kitabından öteye geçeceği de yoktu.
