dedim ve kendi köşeme çekildim…
İte dalanmaktansa çalıya dolanmalı.
Sayfa 21 - Nesin YayıneviKitabı okudu
Hayatı yönetemeyeceğimi fark ettiğim anda köşeme çekildim. Hayatımın iplerini dizginlemek kendimi keşfetmek ve bazı şeyleri anlamam için bu gerekliydi. Artık sadece kendi hayatımı yönetmeyi fikirlerimi ve verdiğim kararların arkasında durmak adına bir şeyler yapıyorum. Biriyle anlaşmaya çalışmıyorum beni anlamayan biri için kendimi yıpratmıyorum hırpalamıyorum. En önemlisi de ne biliyor musunuz beni kaybetmekten korkmayan biri için çaba sarf etmiyorum. Çünkü biliyorum kendime saygımı yitirdiğim an karakterimden taviz veririm.
Az kişiyle konuşuyor kaliteli sohbet etmeye çalışıyorum.
Bana kendimi önemsiz hissettiren herkesle arama mesafe koymaktan çekinmiyorum.
Açık konuşmak gerekirse ben bu hayatta birinin sırtına dayanmaktansa yalnız kalmayı tercih ettim.
SİRYA
Ben yalnızca huysuz olmayı değil, hiçbir şey olmayı da beceremedim. Ne huysuz ters biri olabildim, ne iyi ne aşağılık, ne dürüst, ne kahraman, ne de bir böcek...
Şimdi köşeme çekildim hiçbir şey olmayı başaramamış, yalnızca bir aptal olabilmiş akıllı biri olduğum için öfkeli bir teselliyle kendimi avutuyorum.
Nazım gibi sevebilmek...
Karşımdasın işte... Bana bakmasan da oradasın, görüyorum seni. Ah benim sevdasında bencil, yüreğinde sağlam sevdiğim. Kalbime gömdüm sözlerimi, ceset torbası oldu yüreğim. Tıkandığım o an, elimi nereye koyacağımı şaşırdığım o an işte, aklımdan o kadar çok şey geçti ki takip edemedim. Ellerim boşlukta, ben darda kaldım. Ellerim buz gibi, ben harda kaldım. Bir senfoni vardı kulağımda çalınan, bitti artık hepsi... Köşeme çekildim, hani hep kaldığım köşeme. Bakış açım belli oldu yine. Geride kalan, ardından bakar gidenlerin. Bir meltem olacak rüzgarım dahi kalmadı benim. Dağlara çarptım her esişimde. Yollara küfrettim her gidişinde. Demiştim sana hatırlarsan: "Önemli olan 'zamana bırakmak' değil, 'zamanla bırakmamak'tır..." Şimdi bana, geçen o zamanın Unutulmaz sancısı kalır. Gittiğim eğer bensem, söyle bana kimden gittim? Sende yoktum zaten ben, ben yine bende bittim... 
Nazım Hikmet Ran
Karşımdasın işte…
Bana bakmasan da oradasın, görüyorum seni.
Ah benim sevdasında bencil, yüreğinde sağlam sevdiğim.
Kalbime gömdüm sözlerimi, ceset torbası oldu yüreğim.
Tıkandığım o an,
elimi nereye koyacağımı şaşırdığım o an işte,
aklımdan o kadar çok şey geçti ki takip edemedim.
Ellerim boşlukta, ben darda kaldım.
Ellerim buz gibi, ben harda
"paylaşma,,, paylaşma bu sürü toplumuyla paylaşma sakın hiçbir şeyi,,, çekildim köşeme okuyup dururum"
