Sözgelimi "öfke kontrolü" biraz yanlış bir ifade diyebiliriz. Sorun, öfkemizde değil. Öfke, haksızlığa uğradığımızda, sınırlarımıza tecavüz edildiğinde vermemiz gereken doğal ve sağlıklı tepki. Öfkemizi ne kadar tanır, anlar, kabul edersek, onun "kötü" bir davranışa neden olmasını da bu kadar önlüyoruz. Bu nedenle, söz konusu kişi ister çocuk olsun ister yetişkin, "kötü" his, değiştirilmesi ve düzeltilmesi gereken his yok. Anlaşılması gereken hisler var. O hisler anlaşıldığında, davranış da zaten kendiliğinden değişecek.
Bendeki şu altıncı his..
Kendimi kötü hissettim;Rusya Ukraynaya savaş açtı, Istiklalde bomba patladı, İstanbul Savcılığına Deaş saldırdı, ayrıldım,
Israil Filistinde soykırıma başladı..
Ben bir şeyler hissetmeyi bırakayım artık ya
Bugün Pazar,
bir şiirin bitirilebileceği en münasip gün.
İçimde her Pazar olduğu gibi kötü bir şey olacağına dair kuvvetli bir his.
Ama yabancı değil ve hatta müptelasıyım.
Bugün Pazar,
bir şiirin bitirilebileceği en münasip gün.
İçimde her Pazar olduğu gibi kötü bir şey olacağına dair kuvvetli bir his.
Ama yabancı değil ve hatta müptelasıyım.