Bir başka nokta daha: öyle bir yarım kalmışlığımız var ki, bizim dramımız, trajedimiz, akıl almaz bir biçimde gelişiyor. Ayrıca bir trajedinin içinde olduğumuzun farkında bile değiliz. Çok güzel yaşayıp gittiğimizi sanıyoruz. İktidardaki adamlar da, bu sanıyı bütün millet adına dile getiriyorlar. Birkaç aydın dışında bunu anlayan yok gibi. İnsanlarımız, bu kötü yaşantıyı dile getirmenin "muhalefet yapmak" olduğunu sanıyorlar. Yapanlar bile muhalefet yaptıklarını sanıyorlar bir bakıma. Aslında bir yanlış anlama olduğu halde, anlaşıp gidiyorlar.
Sayfa 24Kitabı okuyor
"Bakın, eğer onlar hala yerin altındalarsa şurada bir yerde olmallar... Giriş yaptıkları nokta burasıydı.'' dedi kalemle işaretleyerek
"Burası ise çıkacakları noktaydı. Yarışmanın sembolü olan şifreli kapı burada. Eğer sona kadar gidebildilerse burada olmalılar. En kötü ihtimalle buraya yakın bir yerde olmalılar."
Araz Seden'in kalemle işaretlediği yerlere bakarken korkarak sordu.
"Sona kadar gidebildilerse ne demek?"
Seden başını kaldrıp dolu gözlerle Araz'a baktı.
"Aşağısı... Yani plato... Hiç sağlam değildi Araz. Adam delinin teki. Orada başlarına her şey gelmiş olabilir. Dua edelim ki orada olmasınlar."
Seden'in konuşmaları Araz'ın öyle korkutmuştu ki anında ayağa kalktı. Tüm kağıtları katlayarak askılıktaki ceketinin
cebine sokuşturdu ve ceketini üzerine geçirdi.
"Dikkatli ol.'' dedi Seden, "Polisin haberi var mı?"
"Polis sadece arıyor ama ayrıntılardan haberi yok.'' dedi Araz telaşla ayakkabılarını giyerken.
Sıçanlar yoldaşımız mıdır?
"Daha fazla bir şey söyleyecek değilim. Yalnız tekrarlamak istediğim bir nokta var: İnsan'a ve onun başının altından çıkan tüm uğursuzluklara karşı düşmanca davranmanın göreviniz olduğunu hiçbir zaman akıldan çıkarmayın. İki ayaklılar düşmanımızdır. Dört ayaklılar ve kanatlılar dostumuzdur. Şunu da unutmayın ki, İnsan'a karşı savaşırken sonunda ona benzememeliyiz. Onu alt ettiğiniz zaman bile, onun kötü alışkanlıklarını benimsemeye kalkmayın. Hiçbir hayvan asla bir evde yaşamamalı, yatakta yatmamalı, giysi giymemeli, içki ve sigara içmemeli, paraya el sürmemeli, ticaretle uğraşmamalı. İnsan'ın bütün alışkanlıkları kötüdür. Ve en önemlisi, hiçbir hayvan kendi türünden olanlara zorbalık etmemeli. Güçlüsü güçsüzü, akıllısı akılsızı, hepimiz kardeşiz. Hiçbir hayvan başka bir hayvanı öldürmemeli. Bütün hayvanlar eşittir.
Erkek Domuz ReisKitabı okudu
"Muhakak bir kul günah işlediğinde kalbinde siyah bir nokta oluşur, eğer yüce Allah'a tövbe ve istiğfar ederse bu nokta kaybolur gider. Şayet ikinci defa günah işlerse kalbinde başka bir nokta belirir, nihayetinde kalp günah işlemeye devam ettikçe siyah nokta kalbini tamamen kaplar. Böylece iyiliği bilmez, kabul etmez ve kötü şeyleri de reddetmez, ayıplamaz hale gelir."
İbn Mâce, Zühd, 29; Tirmizi, Tefsir, 74.
Süreklilik: Geçici mi, kalıcı mı?
Başımıza gelen başarısızlığı yorumlarken birinci önemli nokta, bu durumun geçici mi, yoksa kalıcı mı olduğunu düşündüğümüzdür.
Kendimize sorarız: "Her zaman mı yapamam, yoksa bu defalık mı yapamadım"
Araştırma bulgularına göre, kişi başarısızlığını ya da engellenmişliğini geçici olarak görüyorsa, kalıcı olarak görenlere göre daha az olumsuz etkilenmektedir. "Bu defa yapamadım ama geçmişte yapmıştım, gelecekte daha iyisini yapabilirim," demek doğrudur. Bir atış basket olmadıysa, "Bu atışta anlık psikolojim nedeniyle başarısız oldum, bir sonraki denememde yaparım,"
diye düşünmek kişiyi öğrenilmiş çaresizlikten korur. "Ben hep kötü basket atarım zaten," ise öğrenilmiş çaresizliğe kesilmiş bilettir. Depresyona yatkın kişiler, başarısızlığın sürekli olduğunu düşünürler.
Acı çekerken, acının her şeye üstün geldiği nokta; ben acıyım, ta ki acı cansız bir nesne haline gelene kadar, ne zaman bana ait olduğunu merak ederek aşağı bakıyorum. Yine de ne zaman içinde olsam hayatta başıma gelen en kötü şey, ötesi yok, dolayısıyla acı geçince iyimserleşiyorsun, hayat yeniden yaşamaya değer oluyor, belki umutsuzluk tek kurtarıcı lütuftur…
