Kıskançlığın geldiği doruk noktası Othello ve kötülüğün çizilmiş bir portresi Iago.
Kitap hakkında Ekşi Sözlük'te denk geldiğim bir yorum çok hoşuma gitti:
Rahmetli dinozor Mina Urgan'in tanım cümlesi:
Bir erkek elinden kaçırdığı kadını değil, ona aynı ayrıntılarla sahip olan bir başka erkeğin talihini kıskanır... “Benim yanımda inlediği gibi onun yanında da inliyorsa, bana yaptıklarını ona da yapıyorsa” düşüncesi sadece Othello gibi savaşlar kazanmış bir Mağripli’yi değil tüm erkek soyunu zıvanadan çıkarmaz mı?