dünyada iki tür insan vardır hep iyilik yapan iyi insanlar ve hep kötülük yapan kötü insanlar....
''Kötülük öylesine artırılmalı ki, insanlar her yerde ondan bıksın, yeryüzündeki her ruh şu tanrının belası sonbahardan nefret ettiği kadar ondan da nefret etsin.''
Kötülük taşıyan fikirlerin korkunç yanı şudur: Zihinler bu fikirlere zamanla alışır.
Genellikle bir şeyi sevdiğimiz zaman,o şeyi bizimle beraber sevecek taraftarlar aramayız,aksine sevdiğimiz şeyi seveni rakip ve mütecaviz olarak görürüz.Fakat bir şeyden nefret ettiğimiz zaman aynı şeyden nefret eden taraftarları daime ararız....................................................................Zulme uğrayan kimselerin,hemen hemen daima kendilerine zulmedenlere benzer duruma geldiklerini görmek hayret vericidir.Kötü insanlar kötü insanları yaratır sözü kısmen şu gerçeğe dayanmaktadır ki,kötüden nefret eden kimseler,kendilerini o kötüye benzer duruma getirirler ve böylece kötülük devam eder.........E.HOFFER- KESİN İNANÇLILAR
Var mı dünyada günah işlemeyen, söyle;
Yaşanır mı hiç günah işlemeden, söyle;
Bana kötü deyip kötülük edeceksen,
Yüce Tanrı, ne farkın kalır benden, söyle .
Ömer Hayyam
I
Kimi zaman, ağır ve iç karartıcı bir günün ardından inen Semerkant akşamında, işsiz güçsüz takımı baharat çarşısının yakınındaki çifte meyhane çıkmazında volta atmaya gelirdi. Amaçları güzel kokulu Soğd şarabının tadına bakmak değil, geleni gideni kollayıp çakırkeyif olmuş bir içkiciyi yakaladıklarında tepesine çullanmaktı. Kurban, toz toprağın içinde sürüklenir, yemediği küfür kalmaz ve baştan çıkarıcı şarabın yüzündeki yalazlanmasını sonsuza dek hatırlatacak cehennem ateşlerinde yanması için beddualar edilirdi.
Rubaiyat yazması, 1072′nin yaz aylarında yaşanan böyle bir olayın sonucunda doğacaktı. O sırada Ömer Hayyam yirmi dört yaşındaydı, Semerkant’a geleli çok olmamıştı.
"Ne diyordum?"
"Tanrı'nın evreni yaratmaya çalışırken havaya uçtuğunu söylüyordun."
"Evet. Evren bir deneydi. Tanrı'nın bir deneyi. Ancak her şey yolunda gitmedi. Tanrı patladı ve parçaları her yere yayıldı. Buna Big Bang adı verildi. Bizim yapmamız gereken, her şeyi birleştirmek. Her şeyi ve kendimizi bir araya getirmek. O zaman Tanrı yeniden tek parça olacak. Şimdiki zayıflığımız bundan kaynaklanıyor. İyiliğin ne olduğunu biliyoruz ama iyi olamıyoruz. Çünkü içimizde Tanrı'nın sadece küçük bir parçasını taşıyoruz. İyilik ve kötülük çelişkisi buradan geliyor. Gücümüzün asla yetemeyeceği hayallerimiz var: erdem, yüksek değerler, sonsuz kardeşlik, insanlık barışı gibi. Ama birleşmediğimiz sürece ne yazık ki hiçbiri gerçekleşmeyecek."
Sayfa 159Kitabı okudu
