Elden cüzi bir maddi yardım ve günahkâr bir ağızla yapılan duadan başka bir şey gelmiyor...
Ya Rabbi; acı çaresizliğimize, acı acziyetimize, acı şu perişan halimize. Merhamet et, ey merhametlilerin en merhametlisi! Bu musibeti başımızdan kaldır, insanlarımızı koru, onlara şifa ver. Kendi elimizle yaptığımız hatalarımız varsa, bunlardan ders çıkarabilmeyi bizlere nasip eyle. Böyle ciğer yakan acıları bir daha bizlere yaşatma.
Gözlerimiz yaşarıyor, kalplerimiz sızlıyor, nutkumuz tutuluyor. Medet ya Rahman! Medet ya Rahim! Medet ya Hak!
Çağdaş Zekatçılar
Bildiğimiz gibi, şekilci İslamiyet anlayışına göre İslam’ın beş şartı vardır. Bunlardan biri de zekâttır. Ve kısaca zekât, malının ya da varlığının kırkta birini yoksullara verilmek üzere bağışlamaktır. İslamiyet bu kurumuyla fakirler lehine bir iyileşme yaratmak istemiştir. Bir bakıma Ortaçağ’a özgü bir sosyal devlet uygulaması getirmiştir. Fakat
Gecenin derinliğinden,
Sahtelikten sıyrılmış gerçeklikten,
Kalabalığın arasındaki hiçlikten,
Gürültüye alışmış beyinlerin korktuğu sessizlikten,
Gözlerin kapanmasina yakın yapılan muhasebenin ağır eşiğinden yazıyorum.
Sayısız sayıda numaralardan birinin dörtte birinden ibaretim.
Gerçeklikten izler arıyorum , işsizlik isteyen resmiyetin sınırları
Hikmet Kıvılcımlı - İPSD Açılış Konuşması
Hikmet Kıvılcımlı: “İşsizlik ve Pahalılık, Kapitalist düzeninin, İşveren düzeninin en kaçınılmaz, en birinci zehirli sonucudur, zehirli meyvesidir!”
Aziz işçi kardeşlerim,
İşsizlik ve Pahalılıkla Savaş Derneği’nin kongresinde, hiçbirinize benim kalkıp, İşsizliğin ve Pahalılığın ne olduğunu anlatmama yer yoktur. Bunu her işçi, her köylü, her
Yaşanmış güzel zamanlar
Zaman geçtikçe insan çocukluğunu özler , eskileri özler" derlerdi büyüklerimiz. Ama çocukken bunu pek önemsememiştim. Çünkü bir an önce büyümek istememdi bunun sebebi. Evet büyüdüm artık çocuk değilim. Ve her geçen yıl daha çok özlüyorum eskileri eskide olan her şeyi hatta koltuk takımlarımızı , dokunsan kırılacak gibi olan vitrin köşemizi, evimizin kırık fayanslarını , sokakta oynarken yıprattığım kıyafetlerimi bile öyle özledim ki. Hiç aklıma gelmezdi yıllar sonra bu zamanlara dönmek isteyeceğim . Sahi büyüyen insanlar mutsuz mu oluyordu ?Yoksa hayalini kurdukları gibi her şey yolunda mı gitmedi? Hiç bir fikrim yok. Belki evlerimiz büyüdü belki imkanlarımız genişledi. Ve her şey genişledikçe büyüdükçe samimiyet azaldı yalnızlaşdık. Yani birbirimize tahammülümüz kalmadı. Oysa çocukken hayalini kurduğum şeyler bunlar değildi. Hem kim mutsuzluğun hayalini kurar ki ?. Sevmek şimdi o kadar zor ki güven yok bi kere içten bir gülümseme samimi bir selam sıcak bir sarılma ve daha niceleri yok. Sanki bunların hepsi biz büyüdükçe kayboldu . Belki de biz büyüdükçe kötüleştik ,vicdanımız körleşti kulaklarımız sağır oldu... güzel olan o zamanlardaki biz miydik içinde bulunduğumuz zaman mıydı. Ah o zamanlardaki mutlu biz, gülen gözlerimiz ağlamalarımız , kocaman sarılmalarımız, öpüşlerimiz.. benim için yerini herhangi birşeyle dolduramayacağım kocaman bir boşluk kocaman bir keşke olarak kalacak olan kıymetli çocukluğum...
#şimdikiben
Yaşanmış güzel zamanlar
"Zaman geçtikçe insan çocukluğunu özler , eskileri özler" derlerdi büyüklerimiz. Ama çocukken bunu pek önemsememiştim. Çünkü bir an önce büyümek istememdi bunun sebebi. Evet büyüdüm artık çocuk değilim. Ve her geçen yıl daha çok özlüyorum eskileri eskide olan her şeyi hatta koltuk takımlarımızı , dokunsan kırılacak gibi olan vitrin köşemizi, evimizin kırık fayanslarını , sokakta oynarken yıprattığım kıyafetlerimi bile öyle özledim ki. Hiç aklıma gelmezdi yıllar sonra bu zamanlara dönmek isteyeceğim . Sahi büyüyen insanlar mutsuz mu oluyordu ?Yoksa hayalini kurdukları gibi her şey yolunda mı gitmedi? Hiç bir fikrim yok. Belki evlerimiz büyüdü belki imkanlarımız genişledi. Ve her şey genişledikçe büyüdükçe samimiyet azaldı yalnızlaşdık. Yani birbirimize tahammülümüz kalmadı. Oysa çocukken hayalini kurduğum şeyler bunlar değildi. Hem kim mutsuzluğun hayalini kurar ki ?. Sevmek şimdi o kadar zor ki güven yok bi kere içten bir gülümseme samimi bir selam sıcak bir sarılma ve daha niceleri yok. Sanki bunların hepsi biz büyüdükçe kayboldu . Belki de biz büyüdükçe kötüleştik ,vicdanımız körleşti kulaklarımız sağır oldu... güzel olan o zamanlardaki biz miydik içinde bulunduğumuz zaman mıydı. Ah o zamanlardaki mutlu biz, gülen gözlerimiz ağlamalarımız , kocaman sarılmalarımız, öpüşlerimiz.. benim için yerini herhangi birşeyle dolduramayacağım kocaman bir boşluk kocaman bir keşke olarak kalacak olan kıymetli çocukluğum...
#şimdikiben