Oy sevmişem ben seni
Sevdiği Leyla'sına mektubu ulaşsın diye, 25 kuruşluk posta pulu için 2 saat boyunca Diyarbekir sokaklarında hamallık yapan, "Zalım Leyla" diye hitap ettiği Leyla Erbil'e yazdığı dört mektuptan sadece birine cevap almasına rağmen, "En leylim gecede ölesim tutmuş, Etme gel,
Ay karanlık..." "Bir umudum sende, Anlıyor musun?" "Bir daha hangi ana doğurur seni?" .
"Nezleysen bir kağıda silin de gönder ben de olayım! "
gibi daha nice dokunaklı sözü sevdiğine yazan,
Zalım Leyla'nın evlenme haberini duyunca "Suskun"şiirini ( Sus, kimseler duymasın.
Duymasın ölürüm ha...) ona düğün hediyesi olarak yollayan ve "Ne yalan söyleyeyim , üzgünüm , bir yanım kopmuş kanamış gibi.Bunu ancak sen anlarsın.Yine de mutlu olmanı bütün kalbimle isterim." Bu dizilerle de evliliğinin ona ne kadar acı geldiğini haykıran,evlendiğinde dahi sevdiğine mektup yazmaya aynı sevgi ve sıcaklıkla devam eden,
Van'da öldürülen 33 masum köylü için "Otuz Üç Kurşun " şiirini kaleme alıp "Vurun ulan, Vurun, Ben kolay ölmem." diye feryat eden, ve yazdığı tek kitapla Anadolunun en büyük SEVDA şairi olan, Aşkın,sevdanın ve halkının şairi,yürek işçisi:Ahmed Arif
İyi ki geçtin bu dünyadan şairlerin şahı.
Aaaah yaşamak var ya…
Kapak tasarımı Çin kaligrifisine benzetilmiş fırça darbeleriymiş. Hikayenin ait olduğu ailenin ana karakterlerini temsil ediyor, doğumla başlayan yaşamların ölümle son bulmasının doğallığını anlatıyormuş. Niyeti anlamlı bulmakla beraber bu kapak resminden çok da etkilenmedim. (Görsel sanata dair yeterli birikimim olmadığındandır sanırım) Eş
Yazar bu kitapta milli mücadele döneminde birliktelik ile birbirine bağlanan, vatansever bir milletin yanıltıcı yönleriyle bizi karşı karşıya bırakıyor. Her ne kadar bu topraklar uğruna canını vermek için hazırolda bekleyen milletimiz olsa dahi aralarında vatan hakkında içlerinde hiçbir duygu beslemeyenleri gözler önüne serilmiş buluyoruz. Başrol karakterin, yaban olarak anılan bu ismi yabancı kelimesi ile bağdaştırılmıştır. Yaban, vatan uğruna savaşta bir kolunu kaybetmiş şekilde arkadaşının köyüne gider ve "ben bu insanlar için mi kolumu kaybettim?" sorusunu sorduracak derecede olan köylü halkıyla kendi içinde yüzleşir. Sayfalarında aşkın ve dostluğunda bulunduğu bu kitap içerisinde gerçekleri yansıtan bir hazine barındırıyor.
“Kitabın giriş cümlesi gibi; “Bütün mutluluklar birbirine benzer, ama her mutsuzluğun ayrı bir görünüşü vardır.”
Anna karenina bir aşk hikayesi gibi görünebilir ama burada sadece aşk yansıtılmıyor. Ve kitabın adından da anlaşılacağı üzere baş kahraman olan Anna karenina’dan sadece söz edilmiyor. Burada bütün karakterlere ayrı ayrı yer verilmiş, hepsine ayrıntısıyla üzerlerinde durulmuş. Din, inanç kavramına, evlilik kavramına, kadının toplumda ki yerine, toplum baskısına, köylü-şehirli, işçi-asil, burada bunlara da detaylı yer verilmiş.
Her şeye sahip ama mutlu olmayan anna’nın kocasının üzüntüsünden mutluluk duyması bazı şeyleri cüretkarca (bence hadsizce) itiraf etmesi, güzelliğine güvenip başkalarını tesir altında bırakması, kıskançlık krizlerine girip sırf sevdiği adamı cezalandırmak için ölümü göze alması oldukça insanı öfkelendiren taraftı doğrusu.
Ama sevgisizliğin getirdiği sonuçlarda üzücü taraftı…
Burada geri kafalı gibi görünen ama dürüst yardım sever baş karakterden daha çok sözü edilen levini çok beğenerek söz edebilirim. Asil yakışıklı Kont Vronski’den masum Kiti’den. Doli ve Stepan Arkadyeviç uzun süre elimde olan bu kitaptaki karakterlere alışıp ayrılmak oldukça zor oldu… Severek okuduğum bu baş yapıttı okuduğum için ayriyeten çok mutluyum…
Çehov'un durum hikayeleriden farklı bi tür olarak yazdığı tiyatro oyunudur Vişne Bahçesi. Babalarını yıllar önce kaybetmiş bir ailenin çektiği ekonomik sıkıntılar sonucu ellerinde geriye kalan vişne bahçelerini de satmaları konu edinilir. Aile iflasın eşiğindedir fakat eski lüks yaşamlarından geri kalmak istemez. Paris'e yerleşir,pahalı eşyalar alır, uşaklarına bile en pahalı yemekler sipariş ederler. Çehov, Rus burjuvasının at gözlüğüyle baktığı gerçekleri gözler önüne serer. Zira artık burjuva sınıfı yerini "yazlıkçı" denilen orta sınıfa bırakmıştır. Rus aydını ise bu duruma sessiz kalır, bilim ve sanatla ilgilenmek yerine boş boş felsefe yapmakla yetinir. Bir zaman aşağılanan "köylü" sınıfı parayı bulup güçlenmiş ve vişne bahçesini bile satın almıştır. Zengin hayatlarına dönmek isteyen aile ise çaba göstermek yerine ya bi miras ya da zengin damat peşindedir.
Kitabın sonunda "Tüm Rusya bizim bahçemizdir" diyerek terk ederler vişne bahçesini, büyükanne hariç...
Kitabı çok beğendim, tavsiye ederim.
İrazcanin dirliği
Kitap her ne kadar burdur yöresi olarak geçse de ele aldığı kahramanlar ve konuştukları dili iç Anadolu bölgesi için de geçerlidir diyebiliriz. Kitap irazca serisinin ikinci kitabı. İlk kitabı sinemaya da uyarlanan yılanların öcü. Filmi izleyenler için kitabı okumak daha kolay. Kahramanları filmden devam ediyor gibi canlandırabiliyiruz. Köylü çocuklarının okurken daha keyifli okuyacağını düşünüyorum. Özellikle 2000 öncesi köylerde doğup çocukluğu köyde geçenler için. Okurken sanki kendi köyümüzün içindeymiş gibi hisseettridi. Ayrıca köyde nasıl konuşulursa öylece kitaba aktarılmış olması okurken ayrı bir lezzet veriyor. Bunda dediğim gibi köyde buyuyenler avantajlı. Çünkü hala bizim köyde irazca ve bayram gibi konuşuluyor. Fakir Baykurt ile tanıştığım bu kitap diğer kitaplarıni da merak ettirdi. Köy hayatının birebir aktarımı yapılması ve köylerin geleceğinin o tarihlerde görülmesi de muazzam. Dönem olarak menderes ve demokrat parti dönemi. Okuyun okutturun.
