Hikayenin kahramanı, dünyanın en güçlü ve becerikli adamı olan Uruk Kralı Gılgamış'tır. Dünyadaki herkesi yenebilen bu kralın en iyi arkadaşı olan Enkidu bir çarpışmada ölünce, Gılgamış arkadaşının bedeninin yanına oturur ve günler boyunca onu inceler; ta ki arkadaşının burun deliğinden bir kurtçuğun çıktığını görene kadar. Şiddetli bir korkuya kapılan Gılgamış asla ölmemesi gerektiğine karar verir. Ölümü yenmenin bir yolunu mutlaka bulacaktır. Gılgamış evrenin sonuna doğru bir yolculuğa çıkar, bu yolda arslanları öldürür, akrep adamlarla savaşır, alt dünyaya giden yolu bulur, Urshanabi'nin taştan devlerini parçalar, ölüler ırmağının denizcilerini alt eder ve nihayet ilk tufandan kurtulabilen Utnapishtim'i bulur. Ama yine de amacına ulaşamaz, eve eli boş döner ve her zamanki kadar ölümlü olarak döner fakat yeni bir fikir edinmiştir. Gılgamış, tanrının insanları yarattığında ölümü kaçınılmaz bir kader olarak verdiğini ve insanların bununla yaşamayı öğrenmesi gerektiğini öğrenmiştir.
Köpekler evrenin büyücüleridir. Yalnızca varlıklarıyla bile, somurtkan insanları gülümseyen insanlara, üzgün insanları daha az üzgün insanlara dönüştürür ve ilişkiler doğururlar. Tüylü Iıayvan/ insan Enkidu’nun fazla akılcı kral Gılgamtş’m karşısında denge oluşturduğu eski Babil efsanesi “Gılgamış”ta olduğu gibi, köpek de erkeğin ikici doğasının bütün bir yanıdır. Ormanın doğasıdır; iz sürebilen, neyin ne olduğunu duyumsayarak bilendir.
Ayrıntı YayınlarıKitabı okuyor
Efsanelerde ve Kutsal Kitaplarda İlk Harç
"Ellerimi yıkadım. Bir parça çamur koparıp, yazıya attım. Ve bu yazıda kahraman Engidu'yu yarattım." (Gılgamış Destanı)
"Bunun üzerine ben de Ea'nın yardımını istedim. Toprağı Kingu'nun kanıyla yoğurdum, ilk insanı meydana getirdim." (Sümerlilerin Enuma-eliş Destanı)
"Bunun üzerine tanrıça Ngüho yengeç elleriyle gökyüzünü yukarıya kaldırdı, denizleri yeniden sınırlarına itti. Ve çamurdan yeni bir insan türü yarattı." (Çin
efsanelerinden)
"Kral Amonhotap III olarak betimlenen Tanrı Khnemu çömlekçi çarkında erkek ve dişi iki insanı yaratıyor." (Mısır'da Luksor Tapınağı’nda bulunan bir kabartmadan görüyoruz.)
"Namlı, şanlı Hephaistos'u çağırdım hemen. 'Bir parça toprak al, suyla karıştır’ dedim. İçine insan sesi koy, insan gücü koy." (Hesiodos Destanından)
"Göz yaşlarımla toprağı çamur haline getirdim ve yoğurdum. (Prometheus
anlatıyor) Bir insan heykeli yaptım. Sonra bu heykele ruh verdim. İlk ölümlü yaratıklar oluştu böylece." (Yunan efsanelerinden)
"Ve Rab Allah yerin toprağından Adam’ı yaptı ve onun burnuna hayat nefesini üfledi ve Adam yaşayan can oldu." (Tevrat’tan)
"And olsun ki Biz insanı süzme çamurdan yarattık." (Kuran, Mü'minûn Suresi,
12-16. ayetler)
"Hakikat Biz onları cıvık bir çamurdan yarattık." (Kur'an, Es-Sâffât Suresi, 11. ayet)
"Ben muhakkak çamurdan bir insan yaratacağım. Artık onu tamamlayıp içerisine de ruhumdan üfürdüğüm zaman kendisi için derhal ona secdeye kapanın." (Kuran, Sâd Suresi, 71-76. ayetler)
Sayfa 284 - Kaynak Yayınları
